Οι δύο … “βασικοί μέτοχοι” που κρύβονται πίσω από τα Πόθεν Έσχες των καναλαρχών …!!!

Οι καναλάρχες δεν επιθυμούν να υποβάλλουν δηλώσεις «πόθεν έσχες». Γνωστό και κατανοητό. Ετσι έμαθαν, έτσι θέλουν να συνεχίσουν. Πριν από λίγες ημέρες η Ενωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας για το ζήτημα. Κι αυτό γνωστό και αναμενόμενο. Θα εξαντλήσουν κάθε νομική δυνατότητα ώστε να αποφύγουν εκείνο που δεν θέλουν. Το έχουν αποδείξει και στο παρελθόν.

Τι είναι, όμως, εκείνο που θέλουν να προστατεύσουν; Τον εαυτό τους ή κάτι άλλο;

Πριν από μερικούς μήνες, όταν ο νόμος Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες ήταν σε εφαρμογή, οι ίδιοι άνθρωποι που σήμερα προσφεύγουν στο ΣτΕ κατά των δηλώσεων «πόθεν έσχες» δέχτηκαν να καταθέσουν, κατ’ επιταγήν του νόμου, πλήρη κατάλογο περιουσιακών στοιχείων για να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες. Γιατί τώρα έχουν αντίρρηση να πράξουν κάτι ανάλογο;

Οπως αποδεικνύεται από την αίτησή τους προς το ανώτατο δικαστήριο, την οποία αποκαλύπτουμε σήμερα, εκείνο που μάλλον ενδιαφέρει τους καναλάρχες είναι να προστατεύσουν τα στελέχη τους καθώς υπόχρεοι των δηλώσεων «πόθεν έσχες» δεν είναι μόνο οι ίδιοι, αλλά και οι υπόλοιπες κεφαλές των εταιρειών τους (μέτοχοι, μέλη Δ.Σ., διαχειριστές, διευθυντικά στελέχη κ.ά.).

Για να προστατεύσουν όλους αυτούς, τα αφεντικά στον χώρο της τηλεοπτικής ενημέρωσης επιστρατεύουν μια σειρά από προκλητικά γελοία επιχειρήματα. Κάνουν λόγο για παραβίαση της επαγγελματικής ελευθερίας, επικαλούνται το σύστημα της ελεύθερης οικονομίας, μιλούν για ενδεχόμενη σημαντική βλάβη της εντιμότητας και της ακεραιότητας που ενδεχομένως θα υποστούν αυτοί και τα στελέχη τους.

Αν όντως σοβαρολογούν, με το δικό τους σκεπτικό δεν θα πρέπει να ελέγχεται κανένας Ελληνας πολίτης για την πηγή των εισοδημάτων του. Εκτός και αν αυτοί οι κύριοι θεωρούν πως πρέπει να διαφέρουν από τη μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού.

Πολύ φοβούμαστε πως όλη αυτή η επιχείρηση του τηλεοπτικού συστήματος να εμποδίσει την εφαρμογή του «πόθεν έσχες» έχει δύο βασικές στοχεύσεις: Προφανώς δεν μπορούν να δικαιολογήσουν τις περιουσίες που απέκτησαν, γιατί μάλλον σε αυτή την υπόθεση υπάρχει αρκετό αδήλωτο χρήμα. Ταυτόχρονα, δεν θέλουν να κλείσει η στρόφιγγα αυτού του χρήματος για το μέλλον. Αυτή τη φορά δεν πρέπει να γίνει το δικό τους.