Η βαρυσήμαντη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο “ΒΗΜΑ” που αλλάζει το σκηνικό!

«Όσα επιχειρεί σήμερα ο κ. Μητσοτάκης με αφορμή την εκλογή ΠτΔ είναι απολύτως αλλοπρόσαλλα. Όταν πριν από έναν χρόνο πήρα την απόφαση να αλλάξουμε το σχετικό άρθρο του Συντάγματος και να απεμπλέξουμε την προεδρική εκλογή από τη διάλυση της Βουλής, δεν μπορούσα να φανταστώ αυτόν τον διασυρμό, τόσο του αξιώματος, όσο και της διαδικασίας. Όταν όμως αυτό γίνεται σε συνθήκες έντασης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, αναδεικνύει αβάστακτη ελαφρότητα, έως ανευθυνότητα. Αυτό λοιπόν πρέπει να τελειώσει εδώ. Ο Προκόπης Παυλόπουλος προέρχεται από διαφορετική πολιτική οικογένεια από τη δική μου, αλλά είναι ένας Πρόεδρος που ενώνει αντί να διχάζει και εργάζεται για την πολιτική συναίνεση. Και ως ΠτΔ έχει αποδείξει ότι στηρίζει μια σύγχρονη Ελλάδα, ενώ με το επιστημονικό του κύρος προασπίζει απαρέγκλιτα τα κυριαρχικά της δικαιώματα και την ίδια στιγμή εργάζεται για τον διάλογο, τη συνεργασία και την επίλυση οιασδήποτε διαφοράς βάσει του διεθνούς δικαίου. Ο Πρωθυπουργός οφείλει να το αναγνωρίσει και κυρίως να συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα των στιγμών και να αφήσει τα “προεδρικά καλλιστεία”. Να επισπεύσει την επανεκλογή Παυλόπουλου με μεγάλη πλειοψηφία και αμέσως μετά να ζητήσει τη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών υπό τον επανεκλεγέντα Πρόεδρο για να συμφωνήσουμε πάνω στις βασικές γραμμές της εθνικής στρατηγικής απέναντι στην Τουρκία»

Την ανάγκη διαμόρφωσης εθνικής γραμμής στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, υπογραμμίζει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας σε βαρυσήμαντη συνέντευξή στο “Βήμα της Κυριακής”, που ήδη από μόνη της αποτελεί “πολιτικό γεγονός” και έχει δώσει food for thought … σε όλα τα επιτελεία!

Επαναλαμβάνει, δε, κατηγορηματικά: “στα εθνικά θέματα δε θα κάνω όσα έκανε ο κος Μητσοτάκης σε εμένα. Δε θα ακολουθήσω τον ολισθηρό δρόμο της λαϊκίστικης αντιπολίτευσης και της πατριδοκαπηλίας. Όπου χρειάζεται συναίνεση θα τη δώσουμε. Όπου χρειάζεται κριτική, θα είναι εποικοδομητική”,

Σημειώνει ωστόσο ότι “συναίνεση είναι σαν το ταγκό. Χρειάζεται δυο” και αναφέρεται στο θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας: “Όσα επιχειρεί, σήμερα, ο κος Μητσοτάκης με αφορμή την εκλογή ΠτΔ είναι απολύτως αλλοπρόσαλλα και συνιστούν διασυρμό, τόσο του αξιώματος, όσο και της διαδικασίας… Όταν όμως αυτό γίνεται σε συνθήκες έντασης των ελληνοτουρκικών σχέσεων αναδεικνύει αβάσταχτη ελαφρότητα, έως ανευθυνότητα… Ο πρωθυπουργός οφείλει να το αναγνωρίσει και κυρίως να συνειδητοποιήσει τη κρισιμότητα των στιγμών και να αφήσει τα «προεδρικά καλλιστεία». Να επισπεύσει την επανεκλογή Παυλόπουλου με μεγάλη πλειοψηφία και αμέσως μετά να ζητήσει τη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών υπό τον επανεκλεγέντα Πρόεδρο, για να συμφωνήσουμε πάνω στις βασικές γραμμές της εθνικής στρατηγικής απέναντι στη Τουρκία».

Η χώρα δεν θα ανεχθεί αμφισβήτηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων

Χαρακτηρίζει ανησυχητικές τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και προσθέτει: “Η εκπεφρασμένη κοινή θέση όλων των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας είναι σαφής: η χώρα μας δεν θα ανεχθεί οιαδήποτε προσπάθεια αμφισβήτησης των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Στο πλαίσιο αυτό, θεωρώ ότι μέρος μιας κοινής εθνικής στρατηγικής είναι η στήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων. Εξ ου και ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε υπέρ για τον αμυντικό προϋπολογισμό, αλλά και το σχετικό άρθρο του νομοσχεδίου για τον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών Mirage και F-16 – μια συζήτηση που υπενθυμίζω ότι διαρκούσε πολλά χρόνια και έκλεισε, επιτέλους, κατά τη συνάντησή μου με τον Πρόεδρο Τραμπ το 2017».

Υπογραμμίσει την ανάγκη για “εθνική στρατηγική που να βασίζεται σε ένα στέρεο πλαίσιο θεσμικά, διπλωματικά και αμυντικά” και προσθέτει: “Ως πατριωτική δύναμη ευθύνης στηρίζουμε κάθε καθαρή και συγκροτημένη προσπάθεια ενίσχυσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, κάθε προσπάθεια για εφαρμογή της Δήλωσης ΕΕ- Τουρκίας με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο, τη διεθνοποίηση της καταγγελίας της παράνομης Συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης, τους ανοιχτούς διαύλους με την γείτονα, τον διάλογο για ΜΟΕΑ, καθώς και την ανάγκη να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για επανέναρξη των διερευνητικών και – αν αποτύχουν – προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Την ίδια στιγμή, όμως, περιμένουμε ξεκάθαρα βήματα από την Κυβέρνηση στην κατεύθυνση μιας σοβαρής εθνικής στρατηγικής”.

Αναφερόμενος στις σχέσεις με τις ΗΠΑ υπογραμμίζει: “Η πολυεπίπεδη αναβάθμιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ αποτέλεσε στρατηγική επιλογή μας στη βάση της σύγκλισης των συμφερόντων μας σε μια σειρά από τομείς. Θεωρώ λάθος το ότι η Κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο για αναβάθμιση της αμυντικής μας συνεργασίας με τις ΗΠΑ σε τέσσερις στρατιωτικές εγκαταστάσεις, χωρίς να είναι σαφές ποια στάση θα τηρήσει ο Πρόεδρος Τραμπ έναντι των τουρκικών απειλών. Και στην επικείμενη συνάντηση και κυρίως στη συνέντευξη τύπου με τον Έλληνα Πρωθυπουργό οφείλει αυτό να το ξεκαθαρίσει. Και η ελληνική πλευρά οφείλει να πιέσει για να το ξεκαθαρίσει. Και πίεση δεν υπάρχει αν η ελληνική στάση θεωρείται δεδομένη… Εάν οι δηλώσεις κατά της Τουρκικής προκλητικότητας και υπέρ του σχήματος 3+1 και του αγωγού EastMed δεν είναι σαφείς- πόσο δε μάλλον αν δεν υπάρξουν καν – νομίζω ότι πρέπει να επανεξετάσουμε πτυχές αυτής της συνεργασίας».

Η απλή αναλογική ήλθε για να μείνει

Για τη απλή αναλογική λέει: «Δε γίνεται τόσο καιρό να μιλά η ΝΔ για την ισοτιμία της ψήφου των ομογενών, και την ίδια ώρα να καταργεί την ισοτιμία της ψήφου συνολικά, επαναφέροντας το μπόνους για το πρώτο κόμμα. Κατανοώ ότι η απλή αναλογική φοβίζει το κόμμα Μητσοτάκη. Όχι γιατί φοβάται την ακυβερνησία αλλά γιατί φοβάται για την ενότητα του κόμματός του… Οι επόμενες εκλογές, ό,τι και αν απεργάζεται ο κ. Μητσοτάκης, θα γίνουν με την απλή αναλογική. Και η επόμενη μέρα θα βρει τη χώρα με μία προοδευτική κυβέρνηση, στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων και συμφωνιών».

Κορωνίδα της απάτης η “μείωση των πλεονασμάτων”
Αναφέρεται στη μείωση των πλεονασμάτων λέγοντας χαρακτηρίζοντάς την “κορωνίδα” της προεκλογικής απάτης του κ. Μητσοτάκη, και προσθέτει ότι “Ο κ. Μητσοτάκης υποχρέωσε τη χώρα από τις 7 Ιουλίου σε αύξηση του στόχου των πλεονασμάτων. Ενώ μιλούσε για μείωσή τους προεκλογικά, αρνήθηκε ακόμη και να συζητήσει τη μείωση που πέτυχε η προηγούμενη κυβέρνηση στο 2,5% αξιοποιώντας μέρος των 37 δις του «μαξιλαριού» με την ανακοίνωση δημιουργίας ειδικού καταπιστευτικού λογαριασμού”.

Χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει δημοκρατία και δικαιοσύνη

Μιλώντας για την πολιτική της κυβέρνησης και στο θέμα της επιβολής του νόμου και της τάξης δηλώνει: “Δεν σας κάνει εντύπωση, που όλη η συζήτηση περί δημόσιας τάξης, δεν κάνει καθόλου λόγο για τις συμμορίες των εμπόρων ναρκωτικών; Για τα κυκλώματα του trafficking; Για τις κάθε είδους μαφίες, και τους κάθε είδους «προστάτες»; Για τους εγκληματίες του λευκού κολάρου; Αλλά περιστρέφεται συνεχώς μόνο γύρω από τα Εξάρχεια, τους αναρχικούς, τις καταλήψεις, τις απεργίες, κλπ; Και προς τα εκεί στρέφονται σχεδόν αποκλειστικά και οι ενέργειες της Αστυνομίας; Δεν ξέρω ποια είναι η άποψη κάποιων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, όπως λέτε, αλλά ακόμη και εμένα αν ρωτούσαν αν θέλω τάξη και ασφάλεια, προφανώς ναι θα απαντούσα. Το αίτημα για ασφάλεια δεν είναι όμως το διαβατήριο για τον αυταρχισμό και την καταστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων των πολιτών. Και σε κάθε περίπτωση δε θα χαρίσουμε την έννοια της ασφάλειας στη συντήρηση. Η ασφάλεια των πολιτών είναι μια έννοια προοδευτική, γιατί χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει δημοκρατία και δικαιοσύνη… Το οξύμωρο λοιπόν εδώ είναι ότι η σημερινή κυβέρνηση μιλάει για ασφάλεια ενώ ακολουθεί μια πολιτική που οδηγεί μεγάλο μέρος των πολιτών στην ανασφάλεια. Ταυτίζουν το νόμο με τον αστυνόμο, όπως πατροπαράδοτα έκανε η Δεξιά στον τόπο μας. Η υπόθεση Ινδαρέ, όμως, έδειξε που οδηγεί αυτή η λογική».

Αναφέρεται στο μεταναστευτικό – προσφυγικό λέγοντας: “Όσο κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ και η Μόρια είχε 4.000 άτομα, για τη συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ στη χώρα, ήταν μια ντροπή και μια πληγή που έπρεπε να κλείσει. Τώρα που κυβερνάει η ΝΔ και η Μόρια έχει φθάσει να έχει 19.000 άτομα, είναι απλά Κυριακή και αύριο Δευτέρα. Ακούστε, το προσφυγικό δεν είναι μια εύκολη υπόθεση και προφανώς δεν είναι πρόσφορο θέμα για πολιτική αντιπαράθεση. Ωστόσο και εδώ, όπως και στα εθνικά θέματα, η ΝΔ βρίσκεται ενώπιον του κακού, λαϊκίστικου, προεκλογικού εαυτού της”.

Μιλάει για τεράστιο όπως το χαρακτηρίζει “θέμα της κλιματικής αλλαγής, που είναι στην κορυφή της ατζέντας μας, είναι κρίμα να το ευτελίζει ο κ. Μητσοτάκης σε επικοινωνιακό πυροτέχνημα, του στυλ «κλέβω την ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ». Πιστεύω ότι το θέμα αυτό, είναι κυριολεκτικά θέμα ζωής και θανάτου, άρα πρέπει να διαπερνάει όλη μας την αναπτυξιακή πολιτική, την πολιτική των επενδύσεων, την καθημερινή μας δράση”.

Νέα Αριστερά και διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ

Για τον πολιτικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ διευκρινίζει: “Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και είναι κόμμα. Νέου τύπου… Αριστερό στο πολιτικό και ιδεολογικό του DNA…Η σχέση μας με τη σοσιαλδημοκρατία επιδιώκουμε να είναι σχέση συμπόρευσης και με την αριστερή σοσιαλδημοκρατία που αναζητά τις ρίζες της σε μια πιο ριζοσπαστική κατεύθυνση, σχέση ώσμωσης για τη δημιουργία μιας νέας Αριστεράς… Όσο για τη σχέση μας με τη δημοκρατική παράταξη, τα πράγματα είναι απλά. Θέλουμε η παράταξη αυτή, πλειοψηφική και αποφασιστική για το αύριο της χώρας, να αποκτήσει συνείδηση του εαυτού τους, της δύναμης, και του ρόλου της στις σημερινές συνθήκες. Και να ωθήσει τη χώρα προς τα μπρος, σε ένα δρόμο τελείως διαφορετικό από κείνον που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Κι αυτό το επιδιώκουμε με δυο τρόπους. Πρώτον, ανοίγοντας το κόμμα μας σε όλους όσοι, όποια πολιτική καταγωγή και διαδρομή κι αν έχουν, κατανοούν τη σημασία ενός μεγάλου, πολύχρωμου, σύγχρονου, αριστερού κόμματος, στην εποχή των δεξιών τεράτων. Και δεύτερον, επιζητώντας συμμαχίες με όσους αντιλαμβάνονται ότι η δημοκρατική πολυδιάσπαση και πολύ περισσότερο εχθρότητα, δεν οδηγεί πουθενά. Και ευνοεί μόνο τον κοινό πολιτικό μας αντίπαλο… Όσο για την επιρροή μας στους μαζικούς χώρους, είναι όντως δυσανάλογη σε σχέση με την επιρροή μας στο εκλογικό σώμα. Αυτό κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη διεύρυνσης του κόμματος. Είναι μια από τις αδυναμίες που η διεύρυνση καλείται να θεραπεύσει».

Για τις αιτιάσεις περί “πασοκοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ” και την εσωκομματική κριτικών των «53» απαντά: “Οι φόβοι, και οι καχυποψίες, δικαιολογούνται, όσο υπερβολικές, εκτός πραγματικότητας, κάποτε και υποβολιμαίες, κι αν είναι απόψεις περί «πασοκοποίησης». Βαδίζουμε σε ένα νέο δρόμο, ή μάλλον ανοίγουμε ένα νέο δρόμο, που και κινδύνους και παγίδες κρύβει. Αλλά: Αν είναι ανάγκη, και όλοι συμφωνούμε ότι είναι, να αντιστοιχίσουμε το κόμμα με την εκλογική και κοινωνική του βάση, τότε πρέπει να ξεπεράσουμε φόβους και καχυποψίες”.