Τα προβλήματα των εμβολιασμών

 

Εδώ και μήνες κυβερνητικοί παράγοντες διαφημίζουν την έλευση των εμβολίων. Κεντρικά η κυβέρνηση έχει εκδώσει ουκ ολίγες ανακοινώσεις επί του ζητήματος, ο πρωθυπουργός έχει κάνει απανωτές δημόσιες παρεμβάσεις για το θέμα, ενώ ορισμένοι -προφανώς επιθυμώντας να αντλήσουν πρόσκαιρα μικροπολιτικά οφέλη- προέτρεξαν αδικαιολόγητα, όπως ο υπουργός Υγείας.

Η συγκυρία προσφέρεται για τέτοιου είδους εμπόριο ελπίδας από την πλευρά της κυβέρνησης. Με 100 νεκρούς κάθε μέρα, όλος ο λαός αναζητά σανίδα σωτηρίας. Ωστόσο η εκμετάλλευση του φόβου είναι ένα ακόμα συστατικό στοιχείο μιας πολιτικής φατρίας, που έχει δείξει ότι κινείται μόνον βάσει της επικοινωνίας και όχι με άξονα την αποτελεσματικότητα, την εξασφάλιση της δημόσιας υγείας, ευρυθμία της οικονομικής και κοινωνικής ζωής.

Ο εμβολιασμός, όμως, είναι πολύ πιθανόν να επιφέρει σοβαρά προβλήματα. Δεν μιλούμε σε καμία περίπτωση για κινδύνους στην υγεία όσων εμβολιαστούν, οι πιθανότητες να πεθάνεις από το εμβόλιο είναι απειροελάχιστες σε σχέση με τον κίνδυνο που διατρέχεις εάν κολλήσεις κορωνοϊό.

Τα προβλήματα των εμβολιασμών επικεντρώνονται τόσο στις διαφόρων ειδών μεταβατικές περιόδους, όσο και στο τι θα συμβεί κατά την επιστροφή στην «κανονικότητα». Και η κυβέρνηση δείχνει επίτηδες να αδιαφορεί.

Οι εμβολιασμοί θα ξεκινήσουν ουσιαστικά στις αρχές Ιανουαρίου. Πρώτα θα εμβολιαστούν οι υγειονομικοί και έπειτα όσοι συμπολίτες μας διαμένουν σε δομές που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Οι μαζικοί εμβολιασμοί των υπόλοιπων πολιτών δεν πρόκειται να ξεκινήσουν πριν τον Φεβρουάριο. Οι ρυθμοί δεν αναμένεται να είναι γρήγοροι, το αντίθετο. Οι υποσχέσεις για εμβολιαστικά κέντρα στην Ελλάδα που μπορούν να διαχειριστούν πάνω από 2 εκατ. εμβολιασμούς σε πολίτες δεν μπορούν να αντιστοιχούν στην πραγματικότητα, καθώς η Ελλάδα θα λαμβάνει μηνιαίως το 2,4% των παραλαβών της Ε.Ε.

Με τέτοια συχνότητα, ο στόχος να εμβολιαστούν 6 εκατ. κάτοικοι της Ελλάδας, μοιάζει μακρινός. Αν συνυπολογίσουμε δε το ότι οι δύο δόσεις των εμβολίων θα πρέπει να γίνονται σε κάθε άτομο σε διάστημα τριών εβδομάδων, ενώ για την επίτευξη της ανοσίας του καθενός και της καθεμιάς θα απαιτούνται τρεις μήνες, τότε γίνεται κατανοητό πως η επίτευξη μιας ικανοποιητικής μαζικής ανοσίας τοποθετείται χρονικά το νωρίτερο στις αρχές του καλοκαιριού. Το όλο σενάριο γίνεται, δε, περαιτέρω αμφίβολο αν επαληθευθούν οι ενδείξεις πως επικρατεί σκεπτικισμός ή δυσπιστία σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού.

Τι θα γίνει στο μεταξύ όλους αυτούς του μήνες μέχρι να επιτευχθεί η πολυπόθητη ανοσία της αγέλης; Ουδείς ή ελάχιστοι μιλούν για αυτή την μακρά περίοδο μηνών, κατά την οποία τα μέτρα προστασίας θα πρέπει να συνεχίσουν να εφαρμόζονται αυστηρά. Ο εμβολιασμός, με άλλα λόγια, δεν οδηγεί αυτόματα στη «Γη της Επαγγελίας», όπως εμμέσως διαφημίζουν οι κυβερνητικοί παράγοντες.

Στην πραγματικότητα αποτελεί μια πολύ δύσκολη διαδικασία κατά την οποία ο πληθυσμός θα πρέπει να προστατευτεί. Και με την τακτική που ακολούθησε μέχρι σήμερα η κυβέρνηση, φαίνεται πως δεν αποκλείεται να δούμε και νέες καταστάσεις τύπου Θεσσαλονίκης ή τοπικά lockdown τύπου Δυτικής Αττικής.

Η κυβέρνηση πάντως εργάζεται άοκνα για την «επόμενη μέρα», και ιδιαίτερα για την περίοδο αφότου επιτευχθεί η μαζική ανοσία. Στήνει ένα νέο ολοκληρωτικό καθεστώς, στο οποίο οι επιταγές των ισχυρών οικονομικών παραγόντων γίνονται νομοσχέδια, τα δικαιώματα των εργαζομένων συρρικνώνονται ή εξαφανίζονται, η αστυνομοκρατία γίνεται καθεστώς. Τρέχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να νομοθετήσει το εργασιακό lockdown, τον αποκλεισμό των νέων και των φτωχών από εργασιακή αξιοπρέπεια και την ευπρεπή διαβίωση.

Τα συμφέροντα της κοινωνίας είναι, λοιπόν, αντίθετα από αυτά της κυβέρνησης. Και οι κοινωνικές δυνάμεις πρέπει άμεσα να φροντίσουν οι ίδιες για την προστασία τους από την πανδημία, αλλά και από την μισάνθρωπη πραγματικότητα που επιφυλάσσει η κυβέρνηση.