Τελικά, σε είχαμε παρεξηγήσει. Είσαι μεγάλη καρδιά κι εμείς σε είχαμε αδικήσει. Σε είχαμε πάρει με στραβό μάτι γιατί δεν είχαμε νιώσει ούτε τις ευαισθησίες ούτε τις ανησυχίες σου. Γιατί, τελικά, είσαι ένας ανήσυχος νέος που ανησυχεί για τους συνανθρώπους του. Ανήσυχος εμφανίστηκε λοιπόν χθες σε κάποια ραδιοφωνική συχνότητα ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης μην και παγιωθεί στη χώρα «η κουλτούρα του επιδόματος» και οι πολίτες ξεχάσουν να δουλεύουν.
Ανήσυχος εμφανίστηκε ο ανεπάγγελτος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας για το μέλλον όσων υποχρεώνονται να επιβιώσουν με 534 ευρώ, καθώς, όπως είπε, φοβάται μήπως και μετά το τέλος της πανδημίας οι άνθρωποι αυτοί ξεχάσουν πώς είναι το να δουλεύεις όπως έχει δουλέψει αυτός στη ζωή του, τότε που ίδρωνε τη φανέλα για να τρέξει την προεκλογική καμπάνια του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. «Αυτήν τη στιγμή έχουμε μια ολόκληρη κοινωνία η οποία ζει με ένα επίδομα. Ναι, τώρα είναι αναγκαίο, αλλά να μην ξεχνάμε ότι είναι προσωρινό», τόνισε ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης, αποκαλύπτοντας, παράλληλα, την «ανησυχία» του για παγίωση της «κουλτούρας του επιδόματος».
«Δεν μπορούμε να διδάξουμε μια ολόκληρη κοινωνία παγιώνοντας την κουλτούρα του επιδόματος», μας είπε ο ανήσυχος Κωνσταντίνος, που μας ζητάει να κοιμόμαστε ήσυχοι όσο αυτός και το κόμμα του προωθούν την κουλτούρα των απευθείας αναθέσεων, των φωτογραφικών διαγωνισμών και των χρυσών συμβάσεων που κοστίζουν εκατομμύρια και εκατομμύρια στα δημόσια ταμεία.
Βλέπεις, για τον Κωνσταντίνο και την παρέα του η κοινωνία κινδυνεύει από την κουλτούρα των 534 ευρώ αλλά δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από την κουλτούρα της μίζας, της αρπαχτής και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος που κάποιοι προωθούν πίσω από τις πλάτες και τις κλειστές πόρτες μιας κοινωνίας έγκλειστης, τρομοκρατημένης και αν αγνοία της χρεωμένης με έναν τεράστιο λογαριασμό που ούτε μπορούμε ακόμα να φανταστούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου