Ο ΣΥΡΙΖΑ δίπλα σε όσους δοκιμάζονται, απέναντι στην καταστροφή Μητσοτάκη

Βασικό μέλημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να στηρίξει τους ανθρώπους που δοκιμάζονται.

Στις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα προσπαθώντας να μετρήσει τις πληγές της από τις καταστροφικές πυρκαγιές, ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία έχει θέσει τους ανθρώπους ως πρώτιστο μέλημά του. Την άμεση στήριξη των πληγέντων και του τόπου τους, τον σχεδιασμό της ανασυγκρότησής τους, της πρόληψης, ενός βιώσιμου μέλλοντος που όλοι αντιλαμβάνονται -εκτός από την κυβέρνηση- ότι δεν θα υπάρξει με την αναπαραγωγή παλιών εργαλείων και οικονομικών αντιλήψεων του παρελθόντος.

Σε αυτό το πλαίσιο η αξιωματική αντιπολίτευση ασκεί όλο αυτό το διάστημα σκληρή και τεκμηριωμένη κριτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, που δεν μπορεί πλέον να καλύψει επικοινωνιακά μια αποτυχία που ακόμη και όσοι δεν τη βίωσαν διά ζώσης στις πυρόπληκτες περιοχές την είδαν να εκτυλίσσεται σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση.

Να θωρακίσουμε το αύριο

Ο Αλέξης Τσίπρας, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μέσα στην εβδομάδα, ήταν κατηγορηματικός όταν δήλωνε ότι δεν θα ακολουθήσει τον δρόμο που είχε ακολουθήσει ο Κυρ. Μητσοτάκης ως αντιπολίτευση. «Η δική μας έγνοια σήμερα είναι να συμβάλουμε για να γίνει η οργή δύναμη αλλαγής, ώστε όσοι είδαν το σπίτι και τη ζωή τους να καίγονται να μην αφεθούν εγκαταλειμμένοι στην απελπισία, να θωρακίσουμε το αύριο, το δικό μας και των παιδιών μας».

Από τις πυρόπληκτες περιοχές της Ηλείας επέλεξε να αναδείξει το «υπαρξιακό ερώτημα αγωνίας» γι’ αυτούς τους ανθρώπους και το μέλλον τους: Το θέμα δεν είναι μόνο η άμεση ενίσχυση τους, αλλά το πώς θα μείνουν στον τόπο τους, την ύπαιθρο που έχει καταστραφεί, πώς θα πάνε τα παιδιά τους στο σχολείο, με τι δουλειές θα ασχοληθούν ώστε να έχουν έστω ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Σε αυτή την κατεύθυνση, επιβεβαιώνοντας στην πράξη τη δήλωσή του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. είναι εδώ ως δύναμη πατριωτικής ευθύνης για να σταθεί δίπλα σε όσους δοκιμάζονται, έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση επτά σημείων για ένα «πραγματικό εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης» με πρωταρχικό στόχο τη στήριξη των πληγέντων και την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη προετοιμασία απέναντι στις φυσικές καταστροφές του μέλλοντος.

Δεν έχει συνειδητοποιήσει τίποτα

Σε πλήρη αντίθεση με τη δηλητηριώδη τακτική που είχε ακολουθήσει ο Κυρ. Μητσοτάκης, ο Αλ. Τσίπρας ζήτησε ενότητα και συνεννόηση για να υπάρξει διακομματικός διάλογος για ένα τέτοιο σχέδιο.  Όμως ζήτησε η κυβέρνηση να κοιτάξει κατάματα την τραγωδία και «να μην κρυφτούμε πίσω από επικοινωνιακά τεχνάσματα και προσχηματικές και ανέξοδες συγγνώμες».

Δύο μέρες μετά ο πρωθυπουργός θα επιβεβαίωνε με τη συνέντευξη Τύπου ότι «δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος των ευθυνών του», αφού «τους κάλυψε όλους και όλα» και άρα η συγγνώμη του ήταν «υποκριτική». «Με φθαρμένα υλικά, αλαζονεία και προπαγάνδα, φοβάμαι τα χειρότερα» προειδοποίησε.

«Η πολιτική ευθύνη για την καταστροφή έχει ονοματεπώνυμο και λέγεται Κυριάκος Μητσοτάκης» σημείωνε ο εκπρόσωπος Τύπου Νάσος Ηλιόπουλος.

Απαράγραπτες οι ευθύνες Μητσοτάκη

Η αξιωματική αντιπολίτευση σε αυτό το δεκαπενθήμερο της τραγωδίας αναδεικνύει αδιάλειπτα τη γύμνια και την αναποτελεσματικότητα του «επιτελικού κράτους».  Έτσι ο Αλ. Τσίπρας είναι εξίσου κατηγορηματικός όταν σημειώνει πως «οι ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι αυτονόητες και απαράγραπτες και έγιναν ακόμη μεγαλύτερες από την απαράδεκτη επικοινωνιακή διαχείριση της καταστροφής».

Όπως ξεκάθαρη είναι και η δέσμευση του ότι «τίποτα και κανένας δεν θα ξεχαστεί». «Η κλιματική αλλαγή είναι μια ζώσα και άκρως επικίνδυνη πραγματικότητα», όμως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν μπορεί να την επικαλείται ως δικαιολογία, «γιατί αγνόησε τις προειδοποιήσεις μας, όπως και τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων, αγνόησε τα σχέδια που της παραδώσαμε» επισήμανε. Τόνισε μάλιστα ότι «αυτή είναι ίσως η πιο σοβαρή και εγκληματική ευθύνη, που πρέπει να της καταλογιστεί».

Δεν διδάχτηκε από την τραγωδία

Είναι προφανές για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι ο πρωθυπουργός «δεν διδάχτηκε τίποτα από αυτή την τραγωδία». Αυτό τεκμαίρεται και από τις κυβερνητικές εξαγγελίες, από τις οποίες απουσιάζει ένα μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό σχέδιο. Αλλά και από την εμμονή σε μια πολιτική που βασίζεται στην αντίληψη «ανάπτυξη με κάθε κόστος» και αποτυπώθηκε νομοθετικά με τον «αντιπεριβαλλοντικό νόμο Χατζηδάκη», ο οποίος ψηφίστηκε σε σύγκρουση με όλες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις.

Ένα νόμο με τον οποίο «καταργήθηκε το σύνολο των κυρωμένων δασικών χαρτών -κάτι που κλείνει το μάτι στους καταπατητές-, χαλάρωσε σε τρομακτικό βαθμό το πλαίσιο προστασίας των περιοχών Natura και, αντί ανακύκλωσης, ανοίγει τον δρόμο στο κάψιμο των σκουπιδιών». Επιβεβαιώνεται όμως και από το γεγονός ότι «δεν περιλαμβάνει στα σχέδιά του την αναθεώρηση του ταμείου ανάκαμψης».