Μια ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ

 

Είναι πολύ δύσκολο για τον κ. Μητσοτάκη να επιστρέψει στον στενό κορσέ της δικής του παράταξης και μόνο, ιδίως όπως τον φαντάζονται ο Καραμανλής, ο Σαμαράς και άλλα γαλάζια παιδιά. Ο κ. Μητσοτάκης επικράτησε και επιβιώνει στηριζόμενος σε έναν συνασπισμό δυνάμεων και παραγόντων. Σέρβιρε έναν μπουφέ απόψεων και αντιλήψεων, κερδίζοντας περισσότερους ψηφοφόρους. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, κατόρθωσε να επιβάλει ένα πολύ συγκεκριμένο μοντέλο διοίκησης και οικονομικής πολιτικής. Νεοφιλελεύθερο μοντέλο, το οποίο είναι αρεστό τα τελευταία χρόνια και από το λεγόμενο ακραίο Κέντρο.

Η «επιστροφή» του στο στενότερο κοινό της παραδοσιακής Ν.Δ. ή ο προσανατολισμός του στη γαλάζια πολυκατοικία θα σημάνει για τον Κυριάκο Μητσοτάκη αλλαγή ισορροπίας. Τι θα επιλέξει λοιπόν; Ένα πρόσωπο συμβατό με τον συνασπισμό που κυβερνά ή ένα παραταξιακό πρόσωπο που τον οδηγεί στο στενότερο κοινό;

Η αντιπολίτευση

Το ΠΑΣΟΚ φοβάται το ενδεχόμενο να φανεί ο εναγκαλισμός του με την κυβερνητική παράταξη. Φοβάται μην προταθούν πρόσωπα τα οποία θα αναγκαστεί να ψηφίσει, με συνέπεια να θεωρηθεί μια πρώτη συναίνεση-συνεργασία με τη Ν.Δ. Άρα μπορεί να προτείνει κάποιο πρόσωπο δικής του επιλογής για να ξεφύγει από την ενδεχόμενη παγίδα.

Από την άλλη, είναι ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ να συμβολίσει με την επιλογή του τι θέλει για τη χώρα, πώς βλέπει την πορεία προς τα μπρος. Πώς αντιλαμβάνεται την αλλαγή παραδείγματος διοίκησης, την έννοια του κράτους ή του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει η χώρα στην ευρύτερη περιοχή και στην Ευρώπη. Είναι η ευκαιρία ο ΣΥΡΙΖΑ να σκεφτεί (επιτέλους) έξω από τον μικρόκοσμο της πολιτικής και των ισορροπιών που έχουν επιβληθεί. Η επιλογή του προσώπου δεν είναι εύκολη, αλλά η μισή δουλειά είναι η απόφαση.