Για να λέμε την αλήθεια, ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν πιο ειλικρινής απ’ τον Κυριάκο Μητσοτάκη όταν, τον Αύγουστο του 2018, κήρυσσε τον πόλεμο κατά των social media με τη φράση «Η Google και οι άλλες μηχανές αναζήτησης καταπιέζουν τη φωνή των Συντηρητικών και αυτή είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση που πρέπει να διευθετήσουμε»…
Το ίδιο και ο Ερντογάν, όταν, τον Ιούλιο του 2020, αναζωπύρωνε τον δικό του πόλεμο κατά των social media με τη φράση «YouTube, Netflix, Twitter. Κατανοείτε γιατί αντιτίθεμαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυτού του είδους; Για να μπει ένα τέλος σε αυτήν την ανηθικότητα»...
Τρία χρόνια μετά τον πρώτο κι ένα χρόνο μετά τον δεύτερο, ο κ. Μητσοτάκης διάλεξε το βήμα της Βουλής των Ελλήνων για να κηρύξει τον προσωπικό του πόλεμο κατά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με ένα αυταπόδεικτο ψέμα: τα social media κάνουν κακό στη Δημοκρατία.
Και μιαν ανόητη διδαχή: «Είναι σημαντικό να εξηγήσουμε στους νέους μας ότι, έτσι όπως λειτουργούν σήμερα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι αλγόριθμοι των μεγάλων πλατφορμών που χρησιμοποιούν στην ουσία αναπαράγουν και επιβραβεύουν τις όποιες απόψεις μπορεί ήδη να έχουν»...
Με ένα στρεβλό επιχείρημα: «Δημιουργούν στεγανά, στεγανά έντασης, όχι στεγανά διαλόγου. (...) Κι αυτό είναι κακό για τη Δημοκρατία μας, είναι κακό για το επίπεδο του διαλόγου μας».
Έτσι, πέρα απ’ το γεγονός ότι, με την επίθεσή του αυτή στα κοινωνικά μέσα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ταυτίζεται ιστορικά με το ντουέτο των πλέον συντηρητικών και, σε βαθμό δικτατορικής παράνοιας, αυταρχικών Προέδρων κυβερνήσεων του 21ου αιώνα, τον Τραμπ και τον Ερντογάν, και εκτός του ότι συναποτελεί μαζί τους το «τρίο Στούτζες», ας πούμε, των αντί - social media μαχητών, καταγράφεται και ως ο πλέον απολυταρχικός των τριών...
Ο πλέον αντιδημοκρατικός: ακριβώς τη στιγμή που ο Έλληνας πρωθυπουργός κήρυσσε, από το βήμα της Βουλής, τον πόλεμο κατά των κοινωνικών δικτύων με τη φράση «τα social media κάνουν κακό στη Δημοκρατία», η Δημοκρατία, πέριξ της Βουλής, στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης και της χώρας, επιχειρούσε να ανθίσει με αυθόρμητες παλλαϊκές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις ενάντια στον αυταρχισμό του κράτους Μητσοτάκη (την κατάχρηση αστυνομικής βίας, τους αναίτιους ξυλοδαρμούς πολιτών, τα φακελώματα, τα βασανιστήρια), με κινητήρια δύναμη τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: το βασικό πεδίο κοινωνικού διαλόγου, και όσμωσης, και οργάνωσης, στην περίοδο του εγκλεισμού.
Ήταν η στιγμή που η «Δημοκρατία των social media» συνέτριβε τη «Δημοκρατία των SMS» του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του - η στιγμή που η πρωθυπουργική φράση «τα social media κάνουν κακό στη Δημοκρατία» μεταλλασσόταν σε ένα αυταπόδεικτο ψέμα: τα social media κάνουν καλό στη Δημοκρατία, είναι η Αλήθεια. Και είναι η «Δημοκρατία των SMS» της Ν.Δ. που δημιουργεί στεγανά, στεγανά έντασης, όχι στεγανά διαλόγου...
«Όταν ο Μητσοτάκης λέει ότι τα social media κάνουν κακό στη Δημοκρατία και δημιουργούν στεγανά έντασης, στην πραγματικότητα θέλει να πει ότι του χαλάνε τη 'συνταγή' της κατευθυνόμενης πληροφόρησης που, με το αζημίωτο, υπηρετούν τα ελεγχόμενα απ’ τον ίδιο και την κυβέρνησή του συμβατικά ΜΜΕ», σχολίασε ένας, γνωστός για την πολιτική ευστοχία του, χρήστης του Facebook: «τα social media, ως μη χειραγωγήσιμα μέσα, είναι φανερό ότι τον ενοχλούν... Δεν είναι;» πρόσθεσε, ρητορικά ερωτών.
Ασφαλώς, είναι η απάντηση: όπως ενοχλούσαν τον Τραμπ και προσπάθησε να τα ελέγξει με εκείνο το αλήστου μνήμης διάταγμα «για τον περιορισμό... προστασίας των εταιρειών μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της ευελιξίας που απολαμβάνουν όσον αφορά την εποπτεία του περιεχομένου τους». Κι όπως ενοχλούν τον Ερντογάν, ο οποίος προσπαθεί να τα ελέγξει κόβοντας τις διαφημίσεις στους ιστότοπους που αρνούνται να διορίσουν τοπικούς εκπρόσωπους, με αρμοδιότητα την αφαίρεση αμφιλεγόμενων δημοσιεύσεων.
Ο κ. Μητσοτάκης τώρα, ο τρίτος της προεδρικής παρέας των αντί - social media μαχητών, μαθαίνουμε πως άρχισε να αντιδρά, ως συνήθως, εξωθεσμικά: αμόλησε, λέει, τον στρατό μισθωτών τε και εθελοντών τρολ του Μητσοτακέικου, με εντολή να πετούν εκτός Διαδικτύου τα προφίλ εκατοντάδων διακεκριμένων «αντιπάλων» χρηστών, διά της μεθόδου της «αναφοράς» σε κάθε «αντικυβερνητική» ανάρτησή τους.
Και έπεται συνέχεια...
Αυτά σε μια φάση πλήρη ακραίων περιοριστικών μέτρων μετά καταχρηστικής αστυνομικής βίας, και προστίμων, και ασφυκτικά ελεγχόμενης πληροφόρησης: με τα social media να είναι η μοναδική σπίθα ελευθεροτυπίας που σιγοκαίει και, τσάτρα - πάτρα, συντηρεί την Ελληνική Δημοκρατία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου