Ποιος φοβάται τον Αλέξη Τσίπρα;

 

Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι με τόση ένταση πολλά ΜΜΕ επικεντρώνουν την κριτική τους στον Αλέξη Τσίπρα λες και κυβερνά ακόμα τη χώρα. 

Συνηθίζουμε να λέμε ότι οι δημοσιογράφοι ελέγχουμε την εξουσία αλλά στις μέρες μας, αυτό συμβαίνει κατά ασυνήθιστο και πολλές φορές με κωμικό τρόπο για τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Πραγματικά δεν θυμάμαι τα τελευταία πολλά χρόνια τέτοιο πάθος, με εξαίρεση ίσως την περίοδο του Κώστα Καραμανλή επί διακυβέρνησης Σημίτη, να παίζει με τόση ένταση αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση.

Είτε αρέσει είτε όχι ο Αλέξης Τσίπρας είναι αυτή τη στιγμή ο δεύτερος πόλος σε ένα ξεκάθαρα δικομματικό σύστημα εξουσίας και ας μην γελοιοποιούνται κάποιοι που την επιθυμία «ανάλυση» ποιούμενοι ότι το ΚΙΝΑΛ μπορεί να πάρει τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ γιατί τα «κουκιά» είναι μετρημένα. Ο Αλέξης Τσίπρας, κακά τα ψέματα, είναι το μοναδικό πρόσωπο μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που τον διατηρεί σε τροχιά εξουσίας, όχι χωρίς λάθη και όχι χωρίς υπερβολές, αλλά καταφέρνει να αντιστέκεται σε ένα ΑΝΤΙ μέτωπο που έχει δημιουργηθεί από αντίρροπες δυνάμεις πολιτικές και οικονομικές.

Και το ερώτημα είναι, ποιος φοβάται σήμερα τον Αλέξη; Ή καλύτερα την πιθανότητα να επανέλθει στην εξουσία;

Τον φοβάται η ΝΔ, γιατί ο Αλέξης διεκδικεί επί ίσοις όροις την εξουσία;

Τα οικονομικά συστήματα; Τα εκδοτικά;

Ποιος μπορεί να εξηγήσει γιατί τα περισσότερα ΜΜΕ βρίσκουν σχεδόν τέλεια τη διακυβέρνηση εδώ και δύο χρόνια – ασυνήθιστο και πρωτόγνωρο για οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα όσο πετυχημένη κι αν είναι – και επιτίθενται σχεδόν άτακτα στον «εχθρό»… Άθελα τους προφανώς χρίζουν εκ νέου τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ως το αντίπαλο δέος και μοναδική εναλλακτική όταν φυσιολογικά θα έρθει η μεγαλύτερη φθορά νομοτελειακά για την κυβέρνηση. Εκτός εάν το «σύστημα» θέλει να επαναφέρει τις παλιές συμφωνίες που έπαιζαν στο δίπολο ΠΑΣΟΚ -ΝΔ και να είναι πάντα κερδισμένο και με αυτόν τον τρόπο πιέζει για συμφωνίες και λευκή πετσέτα. Δηλαδή, μονά-ζυγά κερδισμένο…

Τελικά μήπως, ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει όχι για τη χώρα το απέδειξε άλλωστε αλλά για πολλούς που έχουν συνηθίσει να γεύονται τους «χυμούς» της εξουσίας ανεξάρτητα από ποιο κόμμα είναι στην εξουσία ένα μεγάλο ρίσκο;