Ποιος θέλει ένταση στα ελληνοτουρκικά;

 

Φαντάζει περίεργο ότι τον τελευταίο μήνα η Τουρκία εγκαλεί την Ελλάδα για παραβιάσεις, αν αναλογιστεί κανείς ότι η Αθήνα μόνιμα τις τελευταίες τουλάχιστον τρεις δεκαετίες εγκαλεί την Άγκυρα γι' αυτούς τους λόγους.

Η τελευταία καταγγελία ήρθε την Κυριακή ότι το σύστημα S-300 που έχει η Ελλάδα, «κλείδωσε» τουρκικά αεροσκάφη F-16 που εκτελούσαν πτήσεις αποστολής.

Νωρίτερα αυτό το μήνα, αντίστοιχη καταγγελία έγινε για παρενόχληση τουρκικών αεροσκαφών F-16 από ελληνικά πολεμικά κατά τη διάρκεια ΝΑΤΟϊκής άσκησης στην Τουρκία.

Αν συνυπολογίσουμε τα όσα συνέβησαν στη νησίδα του Έβρου με τους μετανάστες, που «βαφτίστηκε» από τις ελληνικές αρχές υβριδική απειλή από την Τουρκία στο μεταναστευτικό, τα πράγματα περιπλέκονται αν τα συνδυάσουμε με τη χρονική περίοδο που συντελούνται τα γεγονότα.

Η οσμή έντασης που αποπνέουν τα συγκεκριμένα γεγονότα και χρεώνονται στην Τουρκία από τις ελληνικές αρχές, φαίνεται να μην την εξυπηρετούν τη δεδομένη στιγμή.

Οι Τούρκοι απέφυγαν στην πράξη οποιαδήποτε αύξηση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο με το Αμπντουλχαμίτ Χαν καθώς επιχειρεί σε τουρκικά χωρικά ύδατα, τουλάχιστον μέχρι τον Οκτώβριο.

Επιπρόσθετα, παρότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου ιστορικά έχουμε τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης, η Τουρκία δεν έχει αυξήσει την ρητορική ένταση περισσότερο απ’ ότι το προηγούμενο διάστημα.

Κυρίαρχο θέμα για την Τουρκία είναι μια νέα επιχείρηση στην Συρία κι εκεί εστιάζει τα πάντα για δυο λόγους καθώς οι συγκυρίες την ευνοούν. Πρώτον να ενισχύσει το διάδρομο στα συροτουρκικά σύνορα εκκαθαρίζοντας την περιοχή από Κούρδους και δεύτερον να το ανταλλάξει εκλογικά στις επικείμενες εκλογές.

Όμως η ένταση, τουλάχιστον επικοινωνιακά από τα ελληνικά μέσα και τις ελληνικές αρχές, με το ΚΥΣΕΑ να λαμβάνει χώρα πριν λίγες μέρες, χτυπάει κόκκινο.

Η αύξηση της έντασης άρχισε μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής Νίκου Ανδρουλάκη. Τυχαίο;