Επιλεκτικές διαγραφές προϊόντων παρακολούθησης από την ΕΥΠ;

Στις 10 Αυγούστου, μέρες μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου των παρακολουθήσεων, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο η ΕΥΠ να έχει προβεί σε καταστροφή του υλικού από την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη. 

Συγκεκριμένα δήλωνε στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών: «Όταν μια νόμιμη επισύνδεση ολοκληρώνεται και δεν καταλήγει σε τίποτα, το οποίο να ακουμπά στο λόγο για τον οποίον έγινε, τερματίζεται εκεί και καταστρέφεται το οποιοδήποτε αρχείο».

Ο Γ. Οικονόμου βέβαια δεν θα έπρεπε να είναι σε θέση να γνωρίζει εάν η ΕΥΠ έχει καταστρέψει ή όχι το αρχείο της παρακολούθησης Ανδρουλάκη. 

Μίας παρακολούθησης που έγινε από την ΕΥΠ - μετά την αποτυχημένη απόπειρα να γίνει από το κακόβουλο λογισμικό Predator - με την υπογραφή της αρμόδιας εισαγγελέως Βασιλικής Βλάχου και με την επίκληση «εθνικών λόγων» - οι οποίοι μέχρι στιγμής έχουν διαψευσθεί σε όλες τις εκφάνσεις τους (για σχέσεις με την Κίνα και αιτήματα από την Αρμενία και την Ουκρανία που έχουν προκαλέσει οργισμένες επίσημες διαψεύσεις).

Λίγες ημέρες αργότερα αποκαλύφθηκε σύμφωνα με το πρωτόκολλο που ακολουθεί η ΕΥΠ για το σύστημα νόμιμων επισυνδέσεών της, τα αρχεία καταγραφής (log files) συνομιλιών διατηρούνται αυστηρά για 24 μήνες από την περίοδο της παρακολούθησης και δεν επιτρέπεται σε κανέναν χειριστή του συστήματος να διαγράψει νωρίτερα οτιδήποτε σχετικό.

Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, πέρα από την περαιτέρω καχυποψία για τους κυβερνητικούς χειρισμούς που πυροδότησε η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, η επιχειρηματολογία του εκπροσώπου του κ. Μητσοτάκη προσκρούει στους τακτικισμούς και τις μεθοδεύσεις της ίδιας της κυβέρνησης για την υπό σύσταση Εξεταστική Επιτροπή.

Συγκεκριμένα, εδώ και μέρες το Μέγαρο Μαξίμου διαρρέει πως θα ζητήσει επέκταση της χρονικής περιόδου διερεύνησης μέχρι και το 2012. 

Συμπεριλαμβάνει δηλαδή τόσο την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ όσο και την κυβέρνηση Σαμαρά.

Κάπου εδώ προκύπτει ένα νοηματικό και λογικό παράδοξο. 

Πώς γίνεται το αρχείο της παρακολούθησης Ανδρουλάκη να έχει πιθανόν διαγραφεί, ακόμα και πριν παρέλθει το διάστημα υποχρεωτικής διατήρησής του για δύο χρόνια στην ΕΥΠ, αλλά την ίδια ώρα ο κ. Μητσοτάκης να ελπίζει σε επέκταση και σε «ευρήματα» από παρακολουθήσεις που έχει κάνει η ΕΥΠ στο παρελθόν, πριν από 4, 5 και ακόμα και 10 χρόνια. 

Σε μία περίοδο δηλαδή που σύμφωνα με το πρωτόκολλο της ΕΥΠ τα όποια αρχεία νόμιμων παρακολουθήσεων θα έπρεπε να έχουν όντως καταστραφεί.

Με την τακτική της η κυβέρνηση αφήνει ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο η ΕΥΠ να προβαίνει σε επιλεκτικές διαγραφές προϊόντων παρακολούθησης, ανάλογα με τι εξυπηρετεί το Μέγαρο Μαξίμου.