Οι μέρες της αφθονίας τους είναι μετρημένες

 

Δεν πουλάνε, ξεπουλάνε. Το νερό, την ενέργεια, τη ΔΕΗ, τον ΔΕΔΔΗΕ, τη γη, τους ανθρώπους. Με σχέδιο, επιμονή, προσήλωση και με κέρδη όχι μόνο για τους εθνικούς και υπερεθνικούς εργολάβους, αλλά και για τους ίδιους. Γιατί όποιος έχει παρακολουθήσει λίγο τα πολιτικά πράγματα και τα μεγάλα deals του παρελθόντος ξέρει ότι τα ασημικά δεν εκποιούνται χωρίς τα προσωπικά αντισταθμιστικά. Τα ποσοστά κάτω από το τραπέζι. Τα τριάντα αργύρια που συνοδεύουν τέτοιου είδους εκποίηση εθνικής περιουσίας. Ιδιαίτερα όταν οι αυτουργοί της διαθέτουν την τεχνογνωσία της Οικογένειας.

Και γιατί ξεπουλάνε ενώ θα μπορούσαν να διαπράξουν την ιδιωτικοποίηση που ονειρεύονται και πιστεύουν με όρους αγοράς και όχι εγκλήματος; Γιατί βιάζονται, πράττουν, διαπράττουν και συμπράττουν κρυφά; Γιατί δέχονται όρους αποικίας, όπως να δίνουν το κρίσιμο ποσοστό της ΔΕΗ και, αντί για τίμημα, να προσφέρουν από πάνω κι έναν σωρό εκατομμύρια στον τυχερό επενδυτή; Γιατί έτσι μεγαλώνουν τα προσωπικά αντισταθμιστικά, είναι η οικονομική, ας πούμε, απάντηση. Αλλά υπάρχει και μια πολιτική απάντηση: γιατί οι μέρες της αφθονίας τους είναι μετρημένες.

Μετρημένες, μάλιστα. Βιάζονται να ξεπουλήσουν, να διαλύσουν, να μοιράσουν και να μοιραστούν επειδή διαισθάνονται ότι η βοή που ακούγεται σε γήπεδα και θέατρα, συναυλίες και δρόμους, πλατείες και κερκίδες, διαδηλώσεις και πορείες είναι η αρχή του τέλους τους. Τα ψέματα τελειώνουν, η προπαγάνδα δεν μπορεί να συγκαλύψει την πραγματικότητα, η ανίατη ταξική μεροληψία γίνεται πια αντιληπτή όχι ως καταγγελία της αντιπολίτευσης, αλλά ως όλο και πιο δύσκολη καθημερινότητα. Κι αυτό έχει στείλει στον σκουπιδοτενεκέ πολύ πιο καπάτσους από τον Μητσοτάκη.

Το θέμα πια δεν είναι πότε θα κάνει τις εκλογές που θα χάσει ο μεγάλος αυτουργός. Είναι τι θα κάνουμε για να μην αφήσει πίσω του τα γνωστά από το παρελθόν τους ερείπια. Πώς θα τον εμποδίσουμε για να μην παραδώσει πάλι μια χώρα χρεοκοπημένη, δεμένη χειροπόδαρα, βουτηγμένη στην πανδημία, την κρίση, και στο δράμα. Τους περιμένει ο εισαγγελέας όσους τολμήσουν να βάλουν την υπογραφή τους στο έγκλημα της ΔΕΗ. Εντάξει. Αλλά πριν από αυτό, επείγει να σωθεί η ΔΕΗ. Το αύριο. Η χώρα. Να απαντήσουμε στη συνταγή της καταστροφής με τη συνταγή της αντίστασης.