Μπροστά στην πολύπλευρα καταγραφόμενη κοινωνική αμφισβήτηση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη η επιλογή των αξιωματούχων της να επισπεύσουν την εκποίηση άρον - άρον και της ΔΕΗ δεν είναι τυχαία.
Ο φόβος της πολιτικής αλλαγής που μπορεί να προκύψει, για πολλούς λόγους, στις επόμενες εκλογές οδηγεί οικονομικά και ολιγοπωλιακά κέντρα να «επιβάλλουν» στην κυβέρνηση που στήριξαν ώστε να ολοκληρώσει με δεσμευτικούς όρους βίαιες ανακατανομές όχι μόνο μεριδίων αγοράς αλλά και της εγχώριας παραγωγικής βάσης και των κοινωνικών δικτύων.
Δεν είναι τυχαίες οι επιλογές που εκδηλώνει η Ν.Δ., και μάλιστα σε μια περίοδο παρατεταμένης πολύπλευρης κρίσης στην Υγεία, την παιδεία, στα δίκτυα μεταφορών, στην εργασία, στο ασφαλιστικό και στους όρους πρόσβασης στο ταμείο ανάκαμψης και το τραπεζικό σύστημα. Αδιαφορεί για τις ανισότητες, γεωγραφικές και κοινωνικές, τη συρρίκνωση της εγχώριας παραγωγικής βάσης, τον στραγγαλισμό της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας και της πρωτογενούς παραγωγής. Αδιαφορεί για τον πολλαπλασιασμό των δυνάμεων της επισφαλούς εργασίας, προσπερνά τη συζήτηση για το μεσαιωνικό καθεστώς της τηλεργασίας κ.λπ.
Προπαγανδίζει από τις εκποιήσεις έσοδα την ίδια ώρα που ακόμα και για τη δική της νεοφιλελεύθερη πολιτική στόχευση τα αποτελέσματα είναι πολύ μικρότερα των εσόδων που θα είχε αν το Δημόσιο είχε τη διαχείριση και σε μικρό χρονικό ορίζοντα. Για την κομματική επιβίωση βγάζει στο σφυρί περιουσιακά στοιχεία της χώρας που στηρίζουν την εγχώρια παραγωγική βάση, την εθνική στρατηγική, την πρόσβαση για όλους, τον ανταγωνισμό.
Ειδικότερα ο χρόνος, ο τρόπος και η διαδικασία με την οποία επιχειρεί δήθεν αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΔΕΗ, με εξοβελισμό του βασικού μετόχου και των μικρών μετόχων, γίνονται η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι.
Κοινωνικό και παραγωγικό πλήγμα
Δεν πρόκειται απλώς για μια πολιτική αντιπαράθεση, αλλά για ένα κοινωνικό και παραγωγικό πλήγμα που επηρεάζει και τον ρόλο της χώρας. Είναι στρατηγικού χαρακτήρα επιλογή κι αυτό πρέπει να γενικεύσει το αίτημα επίσπευσης της πολιτικής αλλαγής και να καταστήσει στα κόμματα καθαρό ότι πρέπει να αναλάβουν ευθύνες. Να προτάξουν το μείζον περιορίζοντας τις μικροκομματικές επιδιώξεις, να εργαστούν με την κοινωνία με στόχο την προοδευτική διακυβέρνηση με προγραμματική ενότητα. Για να δώσουν λύσεις.
Γιατί η αναμέτρηση σχετίζεται και με το γεγονός ότι ανοίγει η κερκόπορτα του αφελληνισμού ενός δημόσιου εργαλείου, της νόθευσης του ανταγωνισμού και της όξυνσης των ανισοτήτων ιδιαίτερα (νησιά, ορεινές περιοχές, κοινωνικές ομάδες κ.λπ.). Η εξέλιξη αυτού του γεγονότος δείχνει και πόσο δίκιο είχαν προοδευτικές δυνάμεις να προσδιοριστεί στη συνταγματική αναθεώρηση ο δημόσιος χαρακτήρας σε ορισμένα δίκτυα υποδομών.
Πέραν όμως της στρατηγικού χαρακτήρα αντίθεσης με τις επιλογές της Ν.Δ. και των συστημικών κέντρων που τη στηρίζουν, αναδεικνύεται και θέμα νομιμότητας για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου και τον αποκλεισμό του δικαιώματος προτίμησης των ήδη μετόχων.
Θέμα νομιμότητας
Γιατί, για παράδειγμα, αν το ΤΑΙΠΕΔ ή το υπερταμείο δεν θα ήθελαν να συμμετέχουν στην αύξηση -γιατί άραγε;-, αποποιούνται από έσοδα που θα κάλυπταν τουλάχιστον και μέρος του κεφαλαίου. Θυμίζουμε ότι η ΔΕΗ με κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη επιδίωξε και τότε να δοθεί βορά σε «υποχρεώσεις», αλλά η καταλυτική παρέμβαση τότε του Ανδρέα Παπανδρέου στη Χαλκοκονδύλη και η ευθεία αναφορά στις ευθύνες που απορρέουν από τα αδικήματα που συντελούνται (διασπάθιση, απιστία) απέτρεψαν το γεγονός.
Είναι σημαντικό το ότι τα προοδευτικά κόμματα και σήμερα αντέδρασαν ακαριαία άμεσα και καθαρά. Η δήλωση του προέδρου ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Αλέξη Τσίπρα και η άμεση συνάντησή του με τους εργαζομένους του χώρου είναι μήνυμα για όλη τη χώρα ότι αυτό το εγχείρημα πρέπει γενικευμένα απ’ όλους τους κοινωνικούς φορείς και την Αυτοδιοίκηση να αποτραπεί.
Το πρόβλημα δεν είναι απλώς τεχνοκρατικό, είναι πολιτικό. Χρειάζεται πολιτική αντιμετώπιση με λαϊκή συστράτευση. Κατά συνέπεια, κόμματα και φορείς του προοδευτικού ριζοσπαστικού τόξου χρειάζεται να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Κι αυτό αφορά πρωτίστως τον κορμό της προοδευτικής παράταξης, που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία.
* Οι Αντώνης Κοτσακάς και Χάρης Τσιόκας είναι μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου