Η 25η Ιανουαρίου 2015 αποτελεί μια ιστορική ημερομηνία όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη. Για πρώτη φορά – σε ολόκληρη τη μεταπολεμική Ευρωπαϊκή ιστορία – η Αριστερά βρέθηκε στο προσκήνιο μετά από την ξεκάθαρη εντολή του λαού, για να διεκδικήσει μια νέα πορεία για τη χώρα. Θέτοντας ως προτεραιότητα τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, η κυβέρνηση που σχημάτισε ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε τη μάχη της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, μέσα σ’ ένα δυσμενές περιβάλλον, στο οποίο τον τόνο έδιναν -και εξακολουθούν να δίνουν- οι πολιτικές δυνάμεις εκείνες που είναι προσκολλημένες στο δόγμα της λιτότητας.
Παραλαμβάνοντας από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μια οικονομία ρημαγμένη, δώσαμε μια σκληρή και δύσκολη μάχη μέσα σε ένα πεδίο ναρκοθετημένο, από τους ίδιους τους κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλο, οι οποίοι είχαν σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια τη χρηματοδοτική ασφυξία της χώρας. Για πρώτη φορά, όμως, από την αρχή της κρίσης, η Ελλάδα είχε, πλέον, μια κυβέρνηση που άρχισε να διαπραγματεύεται σκληρά. Συγκρούστηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βάζοντας στην ατζέντα τα δίκαια της ελληνικής κοινωνίας αλλά και τις μεγάλες προοπτικές της οικονομίας, που για χρόνια λίμναζε. Η απέναντι πλευρά, πέραν από τη δογματική προσήλωση της στη λιτότητα, τον αυταρχισμό και τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, κράδαινε ως βασικό επιχείρημα τις δεσμεύσεις των Σαμαρά – Βενιζέλου, που ήταν, δυστυχώς, δεσμεύσεις της χώρας.
Η διαπραγμάτευση με τους δανειστές φανέρωσε σε όλους τους λαούς της Ευρώπης πως η Ε.Ε. συνιστά ένα οικοδόμημα που χρειάζεται ριζικό μετασχηματισμό ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα τους. Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, οι δυνάμεις που αμφισβητούν τον μονόδρομο της λιτότητας και προτάσσουν την ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής και της προστασίας της εργασίας δεν εξαντλούνται μόνο στην Αριστερά, αφού υπάρχουν σαφή δείγματα μετατόπισης τμημάτων της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Μετά από τους πρωτοφανείς εκβιασμούς των δανειστών, οδηγηθήκαμε στη συμφωνία του καλοκαιριού του 2015, η οποία για πρώτη φορά τέθηκε υπό την κρίση του λαού. Φτάσαμε λοιπόν στην υλοποίηση ενός προγράμματος που από τη μια σέβεται τις δημοσιονομικές δεσμεύσεις (και τους περιορισμούς που προκύπτουν από αυτές), αλλά από την άλλη έχει ως άξονες την ανοικοδόμηση του κοινωνικού κράτους, την προστασία των χαμηλότερων στρωμάτων και, φυσικά, τον αναπτυξιακό – παραγωγικό σχεδιασμό της χώρας. Στα 2 χρόνια κυβέρνησης, λήφθηκαν μέτρα με σκοπό την ανακούφιση των ασθενέστερων, με πρώτο και εμβληματικό το πρόγραμμα για την κοινωνική αλληλεγγύη, το οποίο συνεχίζεται πιο ενισχυμένο με επιπλέον πόρους και εργαλεία.
Στους κρίσιμους τομείς της Υγείας και της Παιδείας, η μάχη έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς. Στην Υγεία, καταργήθηκε το απαράδεκτο «εισιτήριο» των 5 ευρώ στα νοσοκομεία που είχε θεσπίσει η κυβέρνηση Σαμαρά και εξασφαλίστηκε την πρόσβαση στις δημόσιες δομές για 2,5 εκατ. ανασφάλιστους πολίτες. Επιπλέον, με τις μαζικές προσλήψεις και την άρση των περιορισμών στις δαπάνες, η κατάσταση της δημόσιας υγείας βελτιώνεται σημαντικά.
Στην Παιδεία, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, όλα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας, άνοιξαν στην ώρα τους με το απαραίτητο προσωπικό και τα αντίστοιχα συγγράμματα. Το πρωτοφανές επίτευγμα αυτό, στηρίχτηκε στις μαζικές προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών ενώ, για πρώτη φορά στα χρόνια της κρίσης, ο προϋπολογισμός για την παιδεία αυξήθηκε στο 2,85% του ΑΕΠ. Για πρώτη φορά μετά το 2010, προκηρύχθηκαν 1000 θέσεις διδακτικού προσωπικού στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Στον τομέα της εργασίας, η μάχη για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, τις οποίες κατάργησε η κυβέρνηση Σαμαρά, θα δώσει ένα πολύτιμο όπλο στον κόσμο της εργασίας. Αυτό, σε συνδυασμό με την καθημερινή μάχη για την καταπολέμηση της ανασφάλιστης και της “μαύρης” εργασίας, αλλά και τις πολιτικές για τη μείωση της ανεργίας, η οποία έχει ήδη περιοριστεί κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες, είναι ενδεικτικό της αναβαθμισμένης προσπάθειας στα ζητήματα της εργασίας.
Η μάχη με τη διαπλοκή και τη διαφθορά έχει ήδη αρχίσει να αποφέρει καρπούς, με τον έλεγχο των λιστών της φοροδιαφυγής, που αγνοούσαν επιδεικτικά οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Υποθέσεις όπως της Νοβάρτις ή του ΚΕΕΛΠΝΟ δεν κρύβονται σε υπουργικά συρτάρια, αλλά τίθενται υπό τον έλεγχο της νομιμότητας. Επιπλέον, η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ, φανέρωσε σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό το διαχρονικό “πάρτι” θαλασσοδανείων που είχε στηθεί από το πολιτικό σύστημα, τα ΜΜΕ και τις τράπεζες, ανοίγοντας τον δρόμο για τη Δικαιοσύνη. Παράλληλα, για πρώτη φορά προχωρά η νομοθέτηση για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών η οποία συνιστά μια δημοκρατική μεταρρύθμιση που θα βάλει τέλος στο καθεστώς αυθαιρεσίας που υπονόμευσε για πολλά χρόνια το δημόσιο συμφέρον.
Στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, χορηγήθηκε το έκτακτο βοήθημα 630 εκ. ευρώ για 1.577.4421 συνταξιούχους με αποδοχές κάτω από 850 ευρώ, το οποίο βρήκε απέναντι τους ακραίους κύκλους των δανειστών και τον μόνιμο εν Ελλάδι εκφραστή τους, τον κ. Μητσοτάκη. Επιπλέον, έπαψε δια νόμου η ποινική δίωξη και η προσωποκράτηση των αυτοαπασχολουμένων λόγω οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία και εφαρμόστηκε – δίνοντας μεγάλη ανάσα στους πολίτες – η ρύθμιση 100 δόσεων για τις οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία.
Στον αγροτικό τομέα, καθιερώθηκαν σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις για τη μέγιστη πλειοψηφία των μικρομεσαίων αγροτών που ξεπερνά το 95%. Επιπλέον, για πρώτη φορά καταβλήθηκαν έγκαιρα οι πληρωμές και οι ενισχύσεις χωρίς πρόστιμα και καταλογισμούς καταβλήθηκαν μέσα στον ίδιο χρόνο οι αποζημιώσεις του ΕΛΓΑ.
Στον τομέα της ενέργειας, αποτρέψαμε το σχέδιο της κυβέρνησης Σαμαρά για τη “μικρή ΔΕΗ”, το οποίο θα οδηγούσε στην ιδιωτικοποίηση της εταιρείας, και ταυτόχρονα προωθήσαμε το σχέδιο του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού ΔΕΗ-ΑΔΜΗΕ υπερασπιζόμενοι τον δημόσιο χαρακτήρα της ΔΕΗ. Επιπλέον, με τη θέσπιση των 36 δόσεων, δώσαμε ανάσα στους οφειλέτες ενισχύοντας παράλληλα τα έσοδα της εταιρείας.
Υλοποιήθηκε μια εκ βάθρων αλλαγή στη διαχείριση των προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, καθιερώνοντας πλήρως διαφανείς κανόνες για όλους, και αναπροσανατολίζοντας την κατεύθυνση των κονδυλίων κυρίως προς τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και κλάδους που μπορούν να συμβάλλουν στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Επιπλέον, θεσπίστηκαν μια σειρά ριζοσπαστικών τομών στο πεδίο των δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα, τα μέτρα για την εμβάθυνση της ισότητας των δύο φύλων, το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, η ιθαγένεια για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς και η βελτίωση των συνθηκών στις φυλακές.
Ταυτόχρονα, υλοποιήθηκε ένα πάγιο και διαχρονικό αίτημα της Αριστεράς, καθιερώνοντας την απλή αναλογική ως εκλογικό νόμο.
Στον τομέα του πολιτισμού, ψηφίστηκε σειρά μέτρων για την πρόσβαση των ασθενέστερων σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους ενώ, στον τομέα του περιβάλλοντος, θεσμοθετήθηκε η προστασία των δασών με την εισαγωγή των δασικών χαρτών, ενώ προχώρησε ο αυστηρότατος έλεγχος όλων των παραμέτρων των συμβάσεων για την εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές.
Αποδόθηκε στον ελληνικό λαό μια σειρά εκτάσεων όπως την περιοχή των λιπασμάτων στο Κερατσίνι, την περιοχή του Ασυρμάτου στον Άγιο Δημήτριο το σκοπευτήριο της Καισαριανής και το παραλιακό μέτωπο των δήμων Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης, Γλυφάδας και Αλίμου.
Με την αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος ως κατεξοχήν ανθρωπιστικό ζήτημα, η Ελλάδα έσωσε την τιμή και την αξιοπρέπεια ολόκληρης της Ευρώπης. Από την απάνθρωπη πολιτική της δίωξης και της καταπάτησης των δικαιωμάτων μεταναστών και προσφύγων, που τόσες καταδίκες είχε κοστίσει στη χώρα μας και εφάρμοζε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, περάσαμε σε μια νέα πολιτική που βάζει την ανθρωπιά και την αλληλεγγύη σε πρώτο πλάνο. Παρά τις συνθήκες βαθιάς κρίσης που μαστίζουν τη χώρα μας, η ελληνική πολιτεία και κοινωνία αγκάλιασε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Μέσα σε 2 χρόνια καταφέραμε πολλά, αλλά όχι όλα όσα θα θέλαμε. Είμαστε αποφασισμένοι να καταφέρουμε ακόμα περισσότερα ώστε η μάχη για την έξοδο από την κρίση με την κοινωνία όρθια, η εμβάθυνση της δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα και η ενίσχυση του κόσμου της εργασίας να κερδηθεί. Η μάχη αυτή δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει τη σύγκρουση με το καθεστώς της διαπλοκής που οικοδόμησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, το οποίο οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία, αλλά και τη σύγκρουση με τις δυνάμεις της ακροδεξιάς, που αναδύθηκαν στο έδαφος της κρίσης. Ο αγώνας που ξεκίνησε για την υπέρβαση της κρίσης και την υπεράσπιση της δημοκρατίας, ο αγώνας για το τέλος της λιτότητας και της επιτροπείας στην Ελλάδα, συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου