Στ. Μαλέλης σε Νίκο Παπανδρέου: Το πρόβλημα δεν είναι εάν θα λέγεται ΠΑΣΟΚ ή ΚΙΝΑΛ. Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει να στρίψει το τιμόνι ΑΡΙΣΤΕΡΑ! Μοναδικός αντίπαλος, όπως θα έλεγε και ο πατέρας σας, είναι η Δεξιά

Στον Νίκο Παπανδρέου απαντά ο Σταμάτης Μαλέλης με άρθρο του που φιλοξενείται στον ηλεκτρονικό Τύπο και υπογραμμίζει πως το μείζον στο εγχείρημα της ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς δεν εντοπίζεται στην αλλαγή ονόματος και συμβόλου αλλά στην αλλαγή πολιτικής.
Όπως αναφέρει ο κ. Μαλέλης το ΠΑΣΟΚ ή το ΚΙΝΑΛ αντιμετωπίζουν προβλήματα φυσιογνωμίας τα οποία δεν λύνονται με αλλαγές ονομάτων.
Σε σχέση με τη φυσιογνωμία του κόμματος ο κ. Μαλέλης τονίζει: «Είναι σαφές ότι το ΚΙΝΑΛ πρέπει να στρίψει το τιμόνι ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Πρέπει να βάλει κατακόκκινες γραμμές με τη συντήρηση. Η συνεχής ροή στελεχών μας προς τη Νέα Δημοκρατία, δείχνει ότι κάποιοι ήταν έτοιμοι από καιρό».
Απευθυνόμενος στον κ. Νίκο Παπανδρέου τονίζει στο άρθρο του στο in.gr πως οι πολίτες θέλουν αλλαγή πολιτικής και «απομάκρυνση όσων έχουν εγκλωβίσει το Κίνημα σε ρόλο κομπάρσου».
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του κ. Μαλέλη στο in.gr:
Μια καλοπροαίρετη απάντηση στον Νίκο Παπανδρέου
Το μείζον θέμα της ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς δεν είναι τα ονόματα και τα σύμβολα αλλά οι πολιτικές.
Το ΚΙΝΑΛ ή το ΠΑΣΟΚ, που είναι ο κυριος φορέας που το συγκροτεί, αντιμετωπίζουν προβλήματα φυσιογνωμίας τα οποία δεν μπορούν να λυθούν με αλλαγές ονομάτων.
Το ΠΑΣΟΚ, το ΚΙΝΑΛ ή όπως θέλετε, έχει πρόβλημα πολιτικού στίγματος. Δυστυχώς ετεροκαθορίζεται.
Δεν είναι πολιτική κόμματος να προσδιορίζει την θέση του με το απολίτικο «ούτε με τον έναν ούτε με τον άλλον». Ούτε ότι «είναι κόμμα του κέντρου», ούτε … εναλλακτικό, όπως άκουσα να λέει κορυφαίο στελέχος του Κινήματος.
Να είμαστε ρεαλιστές. Το ΠΑΣΟΚ ήταν το κόμμα των μη προνομιούχων. Το κόμμα της προόδου, το κόμμα που έκανε ριζικές μεταρρυθμίσεις στην κοινωνία.
Που κατάφερε να κινητοποιήσει παραγωγικές δυνάμεις που είχαν τεθεί από τη Δεξιά στο περιθώριο. Δεν ήταν, ούτε είναι, το κόμμα που υπερασπίζεται ως στρατηγική επιλογή τη συνεργασία με τη Δεξιά το 2012.
Βεβαίως, άλλαξαν και αλλάζουν πολλά. Όμως, και στην σημερινή εποχή, πολύ περισσότερο με την παγκοσμιοποίηση, οι αντιθέσεις υπάρχουν. Και οι προνομιούχοι υπάρχουν και οι ολιγάρχες, και οι αδύναμοι υπάρχουν και οι περιθωριοποιημένοι – κυρίως νέοι- υπάρχουν.
Η Κεντροαριστερά – χωρίς ναι μεν αλλά – είναι στο πλευρο των αδυνάτων. Των σύγχρονων μη προνομιούχων.
Είναι σαφές ότι το ΚΙΝΑΛ πρέπει να στρίψει το τιμόνι ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Πρέπει να βάλει κατακόκκινες γραμμές με τη συντήρηση. Η συνεχής ροή στελεχών μας προς τη Νέα Δημοκρατία, δείχνει ότι κάποιοι ήταν έτοιμοι από καιρό.
Ας το πάρουν κάποιοι είδηση. Σοσιαλδημοκρατία δεν σημαίνει φλέρτ με τη Δεξιά. Οσοι το έκαναν στο παρελθόν είναι υπευθυνοι που το 40% έγινε 4% και 8%.
Αντίπαλος μας είναι η Δεξιά. Και αυτό δεν είναι γενικό και αόριστο. Εμείς είμαστε με το κοινωνικο κράτος για το οποίο η ΝΔ στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορεί. Εμείς είμαστε με τους εργαζόμενους , τους οποίους πλήττει η ΝΔ με τα πρώτα της νομοσχέδια.
Είμαστε με τους συνταξιούχους, είμαστε με την ανάπτυξη και όχι με την λεηλασία. Θέλουμε να γίνουν τα έργα στο Ελληνικό αλλά για να δημιουργήσουν νέο πλούτο και όχι για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι.
Γνωρίζω ότι ο Ν. Παπανδρέου γύρισε την χώρα και μίλησε με ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ . Είμαι βέβαιος ότι κατέγραψε μόνο την βούληση τους για το όνομα, αλλά και αυτήν για τη ριζική αλλαγή της πολιτικής του κόμματος που αγάπησαν. Τα στρογγυλά φληναφήματα και οι ανόητες ατάκες, τους αφήνουν αδιάφορους.
Αλλαγή πολιτικής θέλουν.
Φαντάζεστε, κ. Παπανδρέου, τον πατέρα σας να αποκαλούσε το ΠΑΣΟΚ «κόμμα του κέντρου;»
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Αλλαγή πολιτικής θέλουμε, απομάκρυνση όσων έχουν εγκλωβίσει το Κίνημα σε ρόλο κομπάρσου. Και όχι αλλαγές ονομάτων.
Μοναδικός αντίπαλος , όπως θα έλεγε και ο πατέρας σας , είναι η Δεξιά.