Τι έχουν αφήσει όρθιο; Όσο δεξιός, νοικοκύρης, συντηρητικός κι αν είσαι, δεν είναι δυνατό να μην ακούς τη βοή των ημερών. Δεν είναι δυνατό να μην βλέπεις το χάσμα ανάμεσα σε ό,τι ζεις και σε ό, τι σου λένε πως ζεις. Να μην αποστρέφεις τα μάτια από τα πρόσωπα και τα έργα του καθεστώτος τους. Να μην σε πολιορκεί ο υπόγειος φόβος της πανδημίας, η μέγγενη της ακρίβειας, η απάτη των fuel και power passes, ο ίλιγγος των δισεκατομμυρίων που τσεπώνουν οι πάροχοι και οι πλουσιοπάροχοι, οι απευθείας επιθέσεις στη λογική σου. Ο Μητσοτάκης μαζί με τη Μενδώνη και ο Λιγνάδης με τον σατανά. Ένας ζουρλομανδύας που αγκαλιάζει την Ελλάδα υμνείται ως ο χιτώνας του έθνους και μυρίζει ανομία, αδικία, απόγνωση.
Θέλετε τα ακόμα χειρότερα; Κανείς δεν ξέρει πόσο κακό ακόμα είναι έτοιμοι να κάνουν. Όταν ο άνθρωπος που έχει την ευθύνη της ζωής μας ακκίζεται και φωτογραφίζεται γελώντας στα καμένα, τι περιμένετε; Όταν μας συνιστά το ψωμί από ξυλόφουρνο την ώρα που καίγονται τα δάση μας, τι περιμένετε; Όταν σας παίρνουν με τους φόρους στα καύσιμα, στο ρεύμα, στα είδη πρώτης ανάγκης και το τελευταίο ευρώ από την τσέπη για να διαπράξουν «παροχές ευεργεσίας» λίγο πριν τις εκλογές, τι περιμένετε; Όταν όχι μόνο μοιράζουν και μοιράζονται τα ιμάτιά μας με τους σπόνσορες και φίλους τους, αλλά και κορυβαντιούν με γέλια, αυτοθαυμασμό, χειροκροτήματα του ενός στον άλλον, τι περιμένετε; Ότι θα διορίσουν τον Κούγια συνήγορό σας να σας σώσει;
Να σώσουμε, συνεπώς, όσες πηγές νερού μπορούμε. Αναμονή και «ώριμο φρούτο» μόνο τους επικυρίαρχους βολεύουν. Στο δύσκολο σήμερα έχει τεράστια σημασία ο λόγος της αντίστασης και της αλλαγής από τα 172.000 μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε όλη τη χώρα. Γιατί υπάρχουμε αν όχι γι’ αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου