Τι έλεγαν οι 6 αποστάτες μετά την εκλογή Κασσελάκη πριν ένα χρόνο

“Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα …”, ή όπως έλεγε και ο Γκρούτσο Μαρξ: “Αυτές είναι οι απόψεις μου αλλά αν δεν σας κάνουν … έχω κι άλλες”!

Οι συγκεκριμένοι βουλευτές ανήκουν στον στενό πυρήνα των συνεργατών και υποστηρικτών του Στέφανου Κασσελάκη, με εξαίρεση τον Πέτρο Παππά που μένει να δούμε τι θα κάνει.

Να σημειωθεί πως σε αυτή την ομάδα των ανεξάρτητων πλέον βουλευτών προστίθενται και οι Γιάννης Σαρακιώτης και Ευάγγελος Αποστολάκης που επίσης έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, κρατώντας την έδρα, προσωρινά ως ανεξάρτητοι και μελλοντικά, όπως φαίνεται, ως βουλευτές του «Κινήματος Δημοκρατίας» του Στέφανου Κασσελάκη που διακαώς αναζητά 10 βουλευτές για να συγκροτήσει Κοινοβουλευτική Ομάδα και να έχει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση.

Οι 6 πρώην βουλευτές που απάντησαν στον ΣΥΡΙΖΑ για τις έδρες

Ας σταθούμε, όμως, στους έξι βουλευτές που εξέδωσαν την προαναφερθείσα ανακοίνωση. Πρόκειται για τους Αλέξανδρο Αυλωνίτη, Κυριακή Μάλαμα, Πέτρο Παππά, Γιώτα Πούλου, Θεοδώρα Τζάκρη, Ραλλία Χρηστίδου. Η κοινή τους ανακοίνωση αποτελεί μία μάλλον άχαρη προσπάθεια να αποκρούσουν τα «πυρά» που δέχονται λόγω της μη παράδοσης της έδρας στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο άλλωστε εξελέγησαν. Θυμηδία όμως προκαλεί η αναφορά τους στο άρθρο 60 του Συντάγματος, το οποίο, όπως τονίζουν «επιβάλλει την ελευθερία δράσης και σκέψης του βουλευτή κι όσοι ορκίζονται σε αυτό ορκίζονται στην τήρηση του Συντάγματος».

Υπογραμμίζουν μάλιστα ότι «τα κόμματα που δεν τηρούν τις βασικές αρχές του Συντάγματος, όπως η δημοκρατία, οι ελεύθερες εκλογές, η δημοκρατική διαφάνεια στη λειτουργία τους, δεν νομιμοποιούνται να ζητούν “εργολαβικά” έδρες. Οι έδρες δεν είναι καρέκλες, είναι όρκοι στη Δημοκρατία».

Μόνο που όπως φαίνεται η επίκληση της Δημοκρατίας είναι αλά καρτ. Πώς μπορεί αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι οι αποχωρήσαντες που κάποτε έσκιζαν τα ιμάτιά τους για την αποστασία των πρώην συντρόφων τους στον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ανεξαρτητοποιήθηκαν και δημιούργησαν την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Αριστεράς,  υποστήριζαν ότι έπρεπε τότε να παραδοθούν οι έδρες, ενώ σήμερα  ισχυρίζονται πως για την περίπτωση τους δεν ισχύει η ίδια υποχρέωση.

Τι έλεγαν στις αποχωρήσεις των ΝΕΑΡ

Ας ξεκινήσουμε με τον Πέτρο Παππά, ο οποίος, τον περασμένο Ιούνιο, σε πολιτικό πάνελ, απευθύνθηκε εξοργισμένος στην Θεανώ Φωτίου της Νέας Αριστεράς, λέγοντας ότι «το 2,4% (σ.σ. το ποσοστό που έλαβε η Νέα Αριστερά στις Ευρωεκλογές) δεν νομιμοποιεί κανένα κόμμα να κατέχει έδρες. Δώστε τις έδρες πίσω».

Εξάλλου, σε συνέντευξή του καλοκαίρι στο Πρώτο Πρόγραμμα, ερωτηθείς για το αν τίθεται θέμα νομιμοποίησης των εδρών της Νέας Αριστεράς και της επιστροφής τους, υπήρξε καταπέλτης κατά των πρώην συντρόφων του: «Σαφέστατα, αυτό που λέμε είναι δώστε τις έδρες τώρα πίσω. Δεν είναι έδρες δικές σας και σας το έδειξε ο κόσμος στις εκλογές. Είναι πλήρως απονομιμοποιημένο το μόρφωμα της Νέας Αριστεράς. Αυτή τη στιγμή στη Βουλή είναι υποκλαπείσες από τον ΣΥΡΙΖΑ οι έδρες αυτές. Κατέβηκαν με τη σημαία του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παραμένει δεύτερη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα και το ποσοστό το οποίο εισέπραξαν νομίζω είναι πλήρως αναντίστοιχο με τις έδρες τις οποίες κατέχουν αυτή τη στιγμή στη Βουλή, υπονομεύοντας την πορεία της Αριστεράς και υπονομεύοντας την ίδια την Κεντροαριστερά και στην πραγματικότητα πληγώνοντας τον προοδευτικό κόσμο στη χώρα»! 

Και ο πιο σοβαρός και μετρημένος, κατά τα άλλα, Ευάγγελος Αποστολάκης, όμως, έκανε παρόμοιες δηλώσεις στην ΕΡΤ, μετά τις Ευρωεκλογές: «…Η Νέα Αριστερά δεν κατάφερε να πείσει τον κόσμο. Θεωρούμε ότι οι έδρες της Νέας Αριστεράς πρέπει να επιστραφούν». Ναι, αλλά μήπως έχασαν την κάρτα επιστροφής/αλλαγής;

Πάμε και στην αγαπημένη του κοινού των Kasselistas, υπαρχηγό Θεοδώρα Τζάκρη, η οποία, γενικώς, δέκα λέει, δύο καταλαβαίνουμε, εν προκειμένω όμως έχει υπάρξει ιδιαίτερα ξεκάθαρη και διαφωτιστική, σχετικά με τη σημασία και το πολιτικό βάρος του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο σήμερα αποστρέφεται. 

Τον περασμένο Φεβρουάριο, σε συνέντευξή της είχε πει πως «μια συζήτηση για την ευρύτερη κεντροαριστερά, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν μπορεί να γίνει χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι η ραχοκοκαλιά της κεντροαριστεράς, στην παρούσα συζήτηση».

Λίγους μήνες αργότερα, καταλάβαμε ότι αυτό που εννοούσε η «οπλαρχηγός» Τζάκρη ήταν… όπου ΣΥΡΙΖΑ βάλτε Κασσελάκης… Οι θάλασσες ανήκουν στα ψάρια τους και οι έδρες στον Στέφανο. Τελεία και παύλα.

Τώρα, για την περίπτωση της Ραλλίας Χρηστίδου, το σχετικό απόσπασμα από ανάρτησή της στο twitter, μετά τις Ευρωεκλογές είναι ενδεικτικό: «Μην σπαταλάτε την ενέργειά σας στις έδρες που «εκλάπησαν». Αν ήταν να δοθούν πίσω δεν θα είχαν φύγει ποτέ».

Αν μη τι άλλο, εδώ υπάρχει συνέπεια έργων και πράξεων, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς. 

Από την άλλη, η Κυριακή Μάλαμα, που δεν θα πήγαινε στο ταξίδι που οργάνωσε ο κύριος Κασσελάκης για τους βουλευτές του στις Σπέτσες στις αρχές του ‘24, επειδή … την πειράζει το καράβι, τελικώς όχι μόνο πήγε και ενθουσιάστηκε από τη συνεργασία της με τον τότε πρόεδρο, αλλά στη συνέχεια αποχώρησε κι από τον ΣΥΡΙΖΑ για χάρη του.