Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2020

Η συνεχής δικαίωση του Αλέξη Τσίπρα

 


”Ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός που άφησε διαχειρίσιμη οικονομία και γεμάτα ταμεία και έγινε ο πρώτος που δεν συνδέθηκε από κανέναν με «καμένη γη»’.

Άφησε επίσης εκτός Μνημονίου τη χώρα που παρέλαβε χρεοκοπημένη και σιδηροδέσμια. Με προβλήματα σαν το τηλεοπτικό τοπίο λυμένα και μείζονες κρίσεις σαν το μεταναστευτικό υπό διαχείριση.

Ασφαλώς θα χαμογέλασε όταν άκουσε τον αντίπαλό του να λέει από το βήμα του ΟΗΕ ότι η συμφορά στο Μάτι δεν ήταν από δική του υπαιτιότητα, αλλά αποτέλεσμα κακής περιβαλλοντικής διαχείρισης- του παρελθόντος.

Αυτό που εξελίσσεται σε απόλυτη δικαίωση του Τσίπρα είναι το Μακεδονικό. Μια πληγή της εξωτερικής πολιτικής τριών δεκαετιών– δημιουργημένη απολύτως από την ΝΔ- που αφαιρούσε διπλωματικούς πόρους, λύθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Με τον σημερινό πρωθυπουργό τυφλά απέναντι, να κερδοσκοπεί συντονίζοντας τους μακεδονομάχους και τους μισαλλόδοξους της ακροδεξιάς και του κόμματός του….

Ο Θεός της πολιτικής επιφύλαξε χουνέρι στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όχι μόνο γιατί υποδέχθηκε τον Πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας στην Αθήνα και είπε και ένα τραγούδι. Αλλά γιατί δεν μπορεί να μην κατάλαβε τα γέλια που έκαναν ο Ζάεφ με τον Τσίπρα στη συνάντησή τους, αναπολώντας όσα είχε επιστρατεύσει εναντίον τους.

Η δικαίωση για τον Τσίπρα σ’ αυτό το θέμα είναι απόλυτη, εμβληματική και τη χειρίσθηκε με πολιτική ανωτερότητα. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη όμως αυτή η δικαίωση του αντιπάλου του, τον φέρνει απέναντι στους δράκους που ίδιος υιοθέτησε και πριμοδότησε και τώρα καλά ξεμπερδέματα…

Αυτές τις μέρες ο Πρωθυπουργός ξεκαβαλίκεψε από τον Βουκεφάλα και ο Τσίπρας είναι πλέον καβάλα στο άλογο της Ιστορίας. Αλλά όπως και να το κάνουμε στην πολιτική η δικαίωση είναι μάλλον γλυκόπικρη.

Τη δοκίμασε ο Ανδρέας Παπανδρέου, όταν μετά το «βρόμικο 89» είδε τον πατέρα Μητσοτάκη κρεμασμένο στο τσιγκέλι του Ειδικού Δικαστηρίου και τον ξεκρέμασε.

Όπως τη δοκίμασε και ο Κώστας Καραμανλής που δικαιώθηκε για τον βασικό μέτοχο, αλλά ήταν αργά.

Έχει όμως κάποια αξία: αρχίζει να κινεί αλλιώς τα νήματα και όσοι νόμιζαν ότι είναι επικυρίαρχοι πλέον δεν κοιμούνται και τόσο καλά.”

Ολόκληρο το άρθρο του Γ. Λακόπουλου μπορείτε να το διαβάσετε στο anoixtoparathyro.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέμα αξιοπιστίας της εκλογικής διαδικασίας

  Ευθέως έθεσε θέμα αξιοπιστίας της εκλογικής διαδικασίας τόσο για την επιστολική ψήφο όσο και συνολικά για την Επικράτεια, μετά την εμπλοκή...