Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «ζωντανός» και πιο αποφασισμένος από ποτέ – Προχωράμε με ενότητα

Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτη Φάμελλου στην Κ.Ο.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Όσοι και όσες είστε μέσα στην αίθουσα, αλλά και οι ευρωβουλευτές μας και οι συνάδελφοι μας που είναι σε αποστολές και είναι εκτός, να σας ευχαριστήσω για την πολύ θερμή υποδοχή.

Και να σας πω ότι θα κάνω ό,τι μπορώ και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Και ξέρετε ότι ποτέ δεν φοβηθήκαμε την πολλή και σκληρή δουλειά, για να μπορέσω και να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στην απόφαση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία για ένα κόμμα δυναμικό, ένα κόμμα συγκροτημένο, ένα κόμμα μαζικό, την πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, όπως ήταν η λαϊκή βούληση και η λαϊκή ετυμηγορία. Και αυτή πρέπει να είναι η πρώτη δέσμευσή μας. Αυτή είναι και η απαίτηση της κοινωνίας. Δεν είναι μόνο η απαίτηση και η εντολή των μελών του κόμματος μας την προηγούμενη Κυριακή.

Ο προγραμματισμός μας ήταν να κάνουμε τη σημερινή συζήτηση για να συζητήσουμε το κοινοβουλευτικό έργο και την έναρξη αυτής της περιόδου, μετά και την εκλογή του Προέδρου του κόμματος μας. Και η επιλογή αυτή είχε να κάνει με τα σοβαρά ζητήματα που έχουμε στη Βουλή, με το νομοσχέδιο που ξεκινάει σήμερα για τα εργασιακά και θέλαμε αυτό το αποτύπωμα να είναι ξεκάθαρο, αλλά και με τον προγραμματισμό της επόμενης βδομάδας για τον Προϋπολογισμό. Και αυτή η συζήτηση έπρεπε να γίνει στο πλαίσιο των αποφάσεων των οργάνων του κόμματος μας. Μετά τη χθεσινή Πολιτική Γραμματεία, αλλά και την προγραμματισμένη Κεντρική Επιτροπή του Σαββάτου, η οποία μαζί με τη σημερινή μας συνεδρίαση θα σηματοδοτεί την έναρξη της ανασυγκρότησης του κόμματος μας, το άνοιγμα ενός μεγάλου νέου χαμογελαστού κεφαλαίου και στη ζωή μας και στην πολιτική μας λειτουργία, αλλά και στην ελληνική κοινωνία.

Αυτό έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Την ενίσχυση και το δυνάμωμα της δουλειάς μας και την ενίσχυση και το δυνάμωμα του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλω όμως να ξέρετε ότι δυστυχώς οι πολλές υποχρεώσεις και οι αποστολές που έχουμε ήδη σε εξέλιξη δεν έχουν δώσει τη δυνατότητα να είναι πολλοί και πολλές σύντροφοί μας και συντρόφισσες μας εδώ, μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας που είναι σήμερα στις Βρυξέλλες, υπάρχουν άλλα μέλη τα οποία είναι σε περιοδείες σε όλη την Ελλάδα.

Και, δυστυχώς, μία αποστολή του ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα στη Λήμνο, ως τρίτη αποστολή αν θέλετε, μετά τη μία που προηγήθηκε με τον Συμεών Κεδίκογλου στη Ρόδο, τη δεύτερη αποστολή με την Κατερίνα Νοτοπούλου στην Πιερία και σήμερα ο Γιώργος Καραμέρος βρίσκεται στη Λήμνο για τις πρόσφατες καταστροφές. Και αυτό σηματοδοτεί και το ποια είναι η θέση ευθύνης του ΣΥΡΙΖΑ στις σημερινές συνθήκες.

Από την πρώτη στιγμή, με την έναρξη δυστυχώς αυτού του ακραίου φαινομένου, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί. Με ένα συντονιστικό κέντρο το οποίο λειτουργούσε στα γραφεία μας, με όλες τις Νομαρχιακές Επιτροπές και τους συντρόφους μας σε όλη την Ελλάδα σε εγρήγορση και με αποστολές που οργανώθηκαν άμεσα για να στηρίξουμε τις τοπικές κοινωνίες και τους θεσμούς και τις επιχειρήσεις, για να μπορέσουμε να δώσουμε λύσεις. Και γι αυτό ήμασταν εκεί που πρέπει και αυτό θα κάνουμε με παρουσία, με εξωστρέφεια και με προτάσεις. Αυτό θα είναι το χαρακτηριστικό μας. Και θέλω βέβαια να εκφράσω εκ μέρους όλων μας, της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στις οικογένειες των τριών συμπολιτών μας που έχασαν τη ζωή τους στην πρόσφατη κακοκαιρία.

Και να πω ότι η δική μας προσπάθεια θα είναι να μην υπάρχουν ελλείμματα, να μην είναι η Ελλάδα αθωράκιστη, να μην υπάρχουν αδυναμίες, έτσι ώστε να προλαμβάνουμε τέτοιες ακραίες φυσικές καταστροφές και να επουλώνονται το συντομότερο δυνατόν και αποτελεσματικότητα οι πληγές. Γιατί, δυστυχώς, στη Θεσσαλία ακόμα περιμένουμε τις χρηματοδοτήσεις για τα μεγάλα έργα υποδομής και αυτό δείχνει ένα τεράστιο κενό και ένα τεράστιο έλλειμμα που υπάρχει στα λόγια και στο έργο. Εμείς διεκδικούμε και ως αντιπολίτευση, ως πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση, οι δηλώσεις της κυβέρνησης να γίνονται έργα και ελέγχουμε και την υλοποίηση των εξαγγελιών για να μην μένουν μόνο στα χαρτιά. Αυτό σημαίνει τεκμηριωμένη αντιπολίτευση. Δυστυχώς, όμως, δεν μπορούμε να κρύψουμε ότι για ακόμα μία φορά αναδείχτηκε ένα μεγάλο έλλειμμα όσον αφορά την επάρκεια και την ανθεκτικότητα της χώρας μας στην κλιματική κρίση. Μία από τις μεγαλύτερες αβεβαιότητες που αμφισβητούν το μέλλον των κοινωνιών μας και της οικονομίας και της κοινωνικής λειτουργίας και της παγκόσμιας κοινωνίας. Θέλω να ξεκαθαρίσω, γιατί αυτή η συζήτηση κρατάει καιρό στην Ελλάδα, ότι αυτά τα ελλείμματα δεν είναι αμέλεια, δεν είναι ατυχία, δεν έχουν σχέση μόνο με εξωτερικά φαινόμενα. Ναι, τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι εξωτερικά και είναι ακραία, αλλά το ξέρουμε. Η επιστήμη μας έχει προειδοποιήσει, όπως είχε προειδοποιήσει και στην περίπτωση της Θεσσαλίας και αυτό το γνωρίζει όλη η Ελλάδα. Δεν μπορούμε να κρύψουμε την πρόοδο της επιστήμης και τις δυνατότητές της. Αντίθετα, πρέπει να αξιοποιήσουμε την επιστήμη.

Φαίνεται όμως ότι πέρα από τα επικοινωνιακά πυροτεχνήματα της κυβέρνησης, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι είναι άλλες οι προτεραιότητές της. Και αυτό αποδεικνύεται εδώ και πέντε χρόνια. Διότι σας θυμίζω ότι, μετά από μεγάλες καταστροφές στην Εύβοια και στην Αττική, δημιουργήθηκε ένα υπουργείο με διάσπαση της ύλης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας: το Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης, το οποίο ακόμα και σήμερα έχει προβλήματα στο οργανόγραμμα και στη στελέχωση. Πού είναι λοιπόν η μεταρρύθμιση; Πού είναι η πραγματική τομή που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία, ασχέτως αν συμφωνούμε ή όχι στη δημιουργία του υπουργείου; Αποδεικνύεται ότι είναι κενό γράμμα. Αυτές είναι οι αλλαγές που πρέπει να γίνονται. Και έτσι μπορεί να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην πολιτική, καθώς υπάρχει θέμα αξιοπιστίας και από τις πολιτικές της κυβέρνησης.

Γιατί δεν είναι ζήτημα αξιοπιστίας μετά από πέντε χρόνια να θυμάται ο κύριος πρωθυπουργός ότι πρέπει να συζητήσει για το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, όπως έκανε πρόσφατα ή για τα ζητήματα της περιφερειακής ανάπτυξης, όπως έκανε πριν από λίγο καιρό σε συζητήσεις που γίνανε με αρμόδιους υπουργούς. Αυτό αποδεικνύει ότι πέντε χρόνια δεν γίνονται τα αντίστοιχα βήματα. Λείπουν αυτά τα στοιχεία από την πολιτική της κυβέρνησης. Τι δεν λείπει όμως; Ποια είναι η πραγματικότητα που αποδεικνύει ότι υπάρχουν άλλες προτεραιότητες; Δυστυχώς όχι απλά δεν λείπει, αλλά κυριαρχεί η ακρίβεια. Με αισχροκέρδεια και με υπερκέρδη ολιγοπωλιακών ομίλων που γίνονται ολοένα και πιο μεγάλα. Τα υπερκέρδη και οι όμιλοι εις βάρος όλης της επιχειρηματικότητας και όλης της κοινωνίας. Αυτό έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι είναι επιλογή της κυβέρνησης.

Μήπως έχουν καθυστερήσει οι ιδιωτικοποιήσεις; Όχι βέβαια. Από τη δημόσια περιουσία και το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μέχρι τη δημόσια υγεία και τη δημόσια παιδεία. Αυτά μπορούσε και είχε χρόνο η κυβέρνηση να τα προωθήσει. Ή μήπως δεν έχει κυριαρχήσει η αγωνία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τα σοβαρά προβλήματα στην προστασία της πρώτης κατοικίας; Ή μήπως έχει σταματήσει το ρεύμα φυγής νέων ανθρώπων στο εξωτερικό; Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και θα μπορούσα να πω και πάρα πολλά ακόμα. Όμως θα μου επιτρέψετε να γυρίσω για να κλείσω αυτό το κεφάλαιο στο μείζον ζήτημα της κλιματικής κρίσης που περιέγραψα ότι είναι ένα από τα μεγάλα ζητούμενα της επόμενης μέρας για την επιβίωση, για την ανθεκτικότητα, για την κοινωνία και την οικονομία.

Συντρόφισσες σύντροφοι, έχουν γίνει πάρα πολύ λίγα στο πεδίο της πρόληψης και του σχεδιασμού, διότι όλα αυτά δεν τα αντιμετωπίζεις εκ των υστέρων τρέχοντας για να φτιάξεις ένα υπουργείο να καλύψεις τα ελλείμματα. Και μάλιστα, ενώ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει μεταρρυθμιστικές τομές και στην πρόληψη των πυρκαγιών και στην πρόληψη και διαχείριση του κινδύνου πλημμύρας και δεν έχουν πιάσει τόπο, όπως και στο σχέδιο προσαρμογής, δηλαδή στην ανθεκτικότητα της κοινωνίας και στους περιφερειακούς σχεδιασμούς που είχαν θεσμοθετηθεί επί κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ σε δύσκολες συνθήκες. Μέσα στη χρεοκοπία είχαμε προτεραιότητες στις μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές και η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει ούτε καν τα βήματα που είχαν δρομολογηθεί. Για αυτές τις βαθιές μεταρρυθμίσεις μιλάμε, οι οποίες πρέπει να ξεκινούν από το βασικό εργαλείο που σας ανέφερα, που είναι η επιστήμη και ο σχεδιασμός, κάτι που η κυβέρνηση απεχθάνεται. Για να μπορούν να κάνουν πάρτι άλλα συμφέροντα.

Αλλά πρέπει να μιλήσουμε σοβαρά στην Ελλάδα για ένα παραγωγικό μοντέλο με χωροταξικό σχεδιασμό, για να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στα μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα. Για να ανταποκριθούμε, λοιπόν, σε αυτές τις μεγάλες αβεβαιότητες, όπως και στην πρώτη που ανέφερα, της κλιματικής κρίσης και να μην βρισκόμαστε κάθε χρόνο θεατές δυστυχώς σε ένα τραγικό έργο που έχει απώλειες. Θα πρέπει να μπει σε προτεραιότητα ένα εθνικό σχέδιο, το οποίο να βάζει την Αυτοδιοίκηση σε πρώτο πρόσωπο, μια ισχυρή αυτοδιοίκηση και να συνδεθεί με το χωροταξικό και το παραγωγικό μοντέλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία -επειδή ήταν μια συζήτηση ανοιχτή και κατά την περίοδο που είχαμε την διαδικασία εκλογής Προέδρου- θα αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία για ένα εθνικό Σχέδιο ανθεκτικότητας της χώρας. Και αυτή η πρωτοβουλία θα μπει και σε διακομματικό και σε δημόσιο διάλογο με την επιστήμη, εφόσον για αυτή τη μεγάλη μεταρρύθμιση δεν έχει προτεραιότητα η κυβέρνηση.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Όπως ανέφερα ήδη, η σημερινή συνεδρίαση σηματοδοτεί και το ηχηρό μήνυμα που έδωσαν οι εκλογές της προηγούμενης Κυριακής της 24ης Νοεμβρίου. Και αυτό το μήνυμα δόθηκε σε όλη την Ελλάδα από ανοιχτές οργανώσεις και ανοιχτά γραφεία. Γραφεία τα οποία είχαν μέσα ξανά αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες που νοιάζονται, αλλά και που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα. Και έδωσαν ένα μήνυμα το οποίο θέλω να μοιραστώ μαζί σας, μαζί με την ανακούφιση και τον ενθουσιασμό που υπάρχει στις οργανώσεις μας.

Το μήνυμα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ, είναι όρθιος και είναι δυνατός. Και σαφέστατα πρέπει να κάνουμε πολλά περισσότερα. Πρέπει να αλλάξουμε. Πρέπει να μεγαλώσουμε. Πρέπει να κάνουμε πράξη την προοδευτική συμμαχία και στην κοινωνία και στην πολιτική εκπροσώπηση. Αλλά όλα αυτά είναι και μια απάντηση σε όλους όσοι προεξοφλούσαν τη διάλυσή μας κόντρα στο σύστημα εξουσίας που στηρίζει την κυβέρνηση των δήθεν αρίστων. Κόντρα και στη διαπλοκή που επεξεργάστηκε σχέδια για την εξαΰλωση μας και για τη συρρίκνωσή μας. Όλα αυτά κάνουν σε εμάς ξεκάθαρο, μαζί βέβαια με την πολιτική ανάλυση και τη βαθύτατη κοινωνική και οικονομική γνώση: ότι φοβούνται έναν ΣΥΡΙΖΑ δυνατό. Ότι ανησυχούν με έναν ΣΥΡΙΖΑ με τεκμηρίωση πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση μέσα και έξω από τη Βουλή. Γι’ αυτό μας θέλουν αδύναμους. Αλλά δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξανά ξεκινάει και ξαναχτίζεται. Πολύ πιο δυνατός και πολύ πιο μεγάλος. Και είμαστε πιο αποφασισμένοι από ποτέ και οι δυσκολίες μας έχουν δυναμώσει και αυτό είναι το μήνυμα που δίνουν οι φίλοι και οι φίλες του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την Ελλάδα.

Και θέλω να το κάνω ξεκάθαρο. Δεν είναι μόνο οι πολιτικές προτάσεις που κατατέθηκαν και ένας σοβαρός διάλογος που έγινε κατά τη διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου, που πρέπει να τον σεβαστούμε και να τον αξιοποιήσουμε, αλλά είναι και το βασικό που βρίσκουμε σε όλη την Ελλάδα, σε όλες τις γειτονιές, σε όλες τις ηλικίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία είναι βαθιά ριζωμένος στην ελληνική κοινωνία και αυτό πιστεύω ότι ανησυχεί περισσότερο το σύστημα εξουσίας και τον κύριο Μητσοτάκη.

Είναι δεμένος. πρώτα από όλα, με τις αξίες και τις ιδέες της Αριστεράς. Είναι δεμένος με τους αγώνες και την πολυετή, για να μην πω εκατονταετή, ιστορία των αγωνιστών της Αριστεράς και τις θυσίες των ανώνυμων ανθρώπων της Αριστεράς, αλλά είναι και βαθιά δεμένος με τις επιτυχίες και την παρακαταθήκη Καταδίκη που άφησε η κυβέρνηση της Αριστεράς. Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, που κατόρθωσε να στηρίξει τη χώρα σε μια πολύ δύσκολη περίοδο και να είναι η κυβέρνηση η οποία έβγαλε την Ελλάδα από τα μνημόνια με την προσφορά, τη δουλειά και τον κόπο πολλών εκατομμυρίων Ελλήνων και Ελληνίδων. Θέλω να είμαι απολύτως ακριβής. Ποιοι προσπάθησαν; Ποιοι δούλεψαν για αυτή τη μεγάλη αλλαγή; Αυτή την ιστορία δεν μπορεί να τη διαγράψει κανείς και καμία. Γιατί είναι μέσα στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα τώρα που διαψεύδεται από πολλές πλευρές και από επίσημες γραφές.

 Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ σενάριο, όσο και αν θέλουν κάποιοι και κάποιες να το ανανεώσουν, δεν επικαιροποιείται. Διαψεύδεται και έχει διαψευστεί στην ελληνική κοινωνία. Και το μήνυμα αυτό εμείς το στέλνουμε και από εδώ σήμερα, γιατί το έστειλαν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ σε όλη την Ελλάδα και σε όσους δεν σεβάστηκαν και καταπάτησαν τη λαϊκή εντολή. Γιατί όταν μιλάμε για δημοκρατία και πρέπει να μιλάμε για δημοκρατία και πρέπει να ενισχύσουμε και τη δική μας δημοκρατία. Ναι, πρέπει να δώσουμε και τέτοιες απαντήσεις και παραδείγματα στην ελληνική κοινωνία. Αλλά όταν μιλάμε για δημοκρατία, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι πραγματική επιλογή δημοκρατίας ήταν η λαϊκή ετυμηγορία και η λαϊκή βούληση.

Και αυτό δεν είναι μόνο βαθιά μας πεποίθηση, αλλά είναι και η λειτουργία της Ελληνικής Δημοκρατίας. Είναι οι προβλέψεις της Κοινοβουλευτικής Ελληνικής Δημοκρατίας, του Συντάγματος. Αυτή είναι η πραγματική Δημοκρατία που θέλουμε να σεβαστούμε. Όλα τα υπόλοιπα και η αμφισβήτηση και του δικού μας του ρόλου τελικά προσφέρουν υπηρεσίες μόνο στον κύριο Μητσοτάκη και πιθανά σε ένα σύστημα εξουσίας ή σε πραγματικά συμφέροντα που δεν θέλουν η ευημερία να αφορά όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, να αφορά όλη την κοινωνία. Αλλά λειτουργούν μόνο με βάση περιορισμένα συμφέροντα. Θέλω να το ξεκαθαρίσω. Η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη ταυτόχρονα μια δυναμική, αδέσμευτη, ξεκάθαρα προοδευτική αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και ένα ξεκάθαρο κυβερνητικό πρόγραμμα εναλλακτικής προοδευτικής προοπτικής. Αυτό πρέπει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η ταυτότητά μας.

Και, επίσης, νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο ότι η χώρα δεν χρειάζεται μια συναινετική ή βολική αντιπολίτευση, αλλά θέλει μια αντιπολίτευση απέναντι σε αυτή την κυβέρνηση και σε αυτή την πολιτική – δεν μιλάμε θεωρητικά. Και θέλω να το ξεκαθαρίσω: δεν θα έχω και δεν θα έχουμε ποτέ καμία αφετηρία επί του ονόματος ή επί της ιδεολογικής αφετηρίας άλλων κυβερνήσεων. Θα κάνουμε διάλογο για τα ιδεολογικά ζητήματα, αλλά εδώ έχουμε εφαρμοσμένες πολιτικές. Δεν μιλάμε για κάτι θεωρητικό. Έχουμε πολιτικές που πλήττουν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Σε αυτή την κυβέρνηση χρειάζεται μία αξιωματική Αντιπολίτευση δυναμική που θα υπερασπιστεί την κοινωνία και τις ανάγκες της. Που θα έχει ταυτόχρονα τεκμηρίωση για να είναι αξιόπιστη, για να συνομιλεί με την κοινωνία αλλά και να συνομιλεί σε επίπεδο προγράμματος διακυβέρνησης.

Η δική μας απόφαση, λοιπόν, που θέλω να μοιραστώ μαζί σας σήμερα είναι ότι εμείς θα προχωρήσουμε μπροστά κοιτώντας την κοινωνία χωρίς εσωστρέφεια, χωρίς να κοιτάμε πίσω, κοιτώντας έξω από το κόμμα μας. Αλλά θα έχουμε ως βασικά δικά μας χαρακτηριστικά και στοιχεία που μπορεί και να μας έλειψαν, όπως είναι η συλλογικότητα, όπως είναι η ενότητα, όπως είναι η αποφασιστικότητα, όπως είναι ο ενιαίος λόγος και ενιαία δράση. Γιατί ένα τέτοιο συγκροτημένο, προοδευτικό αριστερό κόμμα χρειάζεται η ελληνική κοινωνία και αυτό εμείς θα υπηρετήσουμε.

Και αυτή ήταν η δέσμευσή μας και σήμερα σε μια κοινοβουλευτική ομάδα που οφείλω να πω ότι υπηρέτησε με αυτές τις αρχές, με αυτές τις λειτουργίες και σε μια δύσκολη περίοδο. Και αυτό που κάναμε και αποδείξαμε ότι μπορεί να γίνει και πέρυσι τον Ιούλιο, θα το κάνουμε με ακόμα καλύτερο τρόπο από εδώ και εμπρός. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η προοδευτική απάντηση απέναντι στη δυστοπία της δεξιάς πολιτικής. Γιατί είναι ξεκάθαρο ότι η αδικία, η αγωνία και η απογοήτευση από την κυβερνητική πολιτική είναι πλατιά πλειοψηφική στην ελληνική κοινωνία. Και είμαστε η πολιτική δύναμη που οφείλει να δώσει απαντήσεις. Και αυτές οι απαντήσεις πρέπει να δίνουν φωνή και στους πολίτες. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει από το εγώ να περάσει στο εμείς, στη δική του λειτουργία. Το ίδιο μήνυμα αφορά και στην κοινωνία. Και αυτό πρέπει να το δώσουμε και ως υπόδειγμα και ως παράδειγμα. Οι πολίτες πρέπει να αποκτήσουν φωνή και δύναμη. Οι ενεργοί πολίτες πρέπει να λειτουργήσουν μέσα σε μια πραγματικά δημοκρατική κοινωνία.

Και πρέπει να είναι ένας πολιτικός μας στόχος αυτός. Και είναι στο χέρι μας να μετατρέψουμε τον ΣΥΡΙΖΑ ξανά σε μια δύναμη ελπίδας και προόδου. Δεν έχουμε την πολυτέλεια πια της αδράνειας ή της εσωστρέφειας. Είναι κοινωνική ανάγκη, δεν είναι ζήτημα επιβίωσης του κόμματός μας. Όχι. Είναι ζήτημα επιβίωσης της κοινωνίας. Και πιστεύω ότι με εσάς, με την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνει αυτή η νέα αρχή. Γιατί έχετε αποδείξει και έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να το κάνουμε. Γιατί κρατήσαμε μια συνεπή στάση, γιατί είχαμε τεκμηρίωση και συνεπή παρουσία και προσθέσαμε στους δείκτες της κοινοβουλευτικής παρουσίας, γιατί δουλέψαμε σε δύσκολες συνθήκες και γιατί είναι σίγουρο ότι έχουμε κατοχυρώσει συνολικά και καθολικά την άποψη και την ανάγκη της επανεκκίνησης. Με εσάς μπροστά λοιπόν ζητώ να γίνει αυτή η επανεκκίνηση πράξη, όπως το συζητήσαμε και χθες το βράδυ στην Πολιτική Γραμματεία. Και γι αυτό ζητώ όλο το δυναμικό του κόμματος χωρίς αποκλεισμούς, με αξιοποίηση όλων των στελεχών. Να δώσουμε την ίδια απάντηση και στη δουλειά μας μέσα στη Βουλή, αλλά και μετά την Κεντρική Επιτροπή σε όλη την Ελλάδα. Από την Κυριακή η κοινωνία περιμένει από εμάς, μας κοιτάει. Αυτό φαίνεται από πάρα πολλά στοιχεία και φαίνεται και από τις οργανώσεις μας και θέλουν να είμαστε δίπλα τους. Σας καλώ, λοιπόν, να συμμετέχετε σε αυτή την μεγάλη πολιτική εξόρμηση που αποφασίσαμε χθες και οι οργανώσεις μας να γίνουν μαζί με τους βουλευτές μας και τους βουλευτές μας, τα ζωντανά κύτταρα μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Να καλέσουμε πίσω στον ΣΥΡΙΖΑ όσους απογοητεύσαμε, όσους από στρατεύτηκαν και να καλέσουμε πίσω στο ΣΥΡΙΖΑ, όλους και όλες που αισθάνονται τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία με το κόμμα τους.

Αυτή είναι, αν θέλετε, η χθεσινή μας απόφαση. Είναι όμως η απόφαση των μελών μας την προηγούμενη Κυριακή: πρέπει να κινητοποιήσουμε ξανά τους νέους και τις νέες, τους ανθρώπους των κινημάτων, της εργασίας, του πολιτισμού, της διανόησης, της παραγωγής. Όλους τους δημιουργικούς πολίτες της χώρας μας. Γιατί εμείς στην Αριστερά έχουμε μάθει να δημιουργούμε και είμαστε ένα και το αυτό με τον κόσμο της δημιουργίας. Δεν έχουμε μάθει ούτε να καταστρέφουμε, ούτε να κλεινόμαστε μέσα σε σκοτεινά γραφεία.

Και θέλω να σας συγχαρώ. Και μαζί με εσάς, όλα τα στελέχη, όλες τις οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα, σε οποιοδήποτε επίπεδο, όλα τα μέλη για αυτή την μεγάλη προσπάθεια που έγινε για να κρατηθεί το κόμμα μας όρθιο. Για να υπάρχουν εφορευτικές επιτροπές και οργανώσεις σε όλη την Ελλάδα. Για να έχουμε αυτή την πολύ δυναμική συμμετοχή την προηγούμενη Κυριακή, που αποδεικνύει ότι με ομοψυχία, με συντροφικότητα αλλά και με αποφασιστικότητα μπορούμε να έχουμε μια υποδειγματική εκλογική διαδικασία σε πολύ αντίξοες συνθήκες. Γιατί περάσαμε από πολύ δύσκολα μονοπάτια. Και το είπα ότι γίνανε πάρα πολλά λάθη και θα μπορούσαμε πολλά πράγματα να τα κάνουμε καλύτερα. Η κεντρική απάντηση όμως, η κομβική απάντηση έχει δοθεί και οφείλουμε συλλογικά και συντεταγμένα να προχωρήσουμε σε αυτόν τον δρόμο του δυνατού, του μαζικού και του ανανεωμένου. ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Αυτή είναι και απαραίτητη προϋπόθεση για να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση και αυτές οι πολιτικές, για να επιστρέψει η προοπτική στη χώρα μας.

Για να το κάνουμε όμως αυτό, δεν αρκεί μόνο να ανοίξουμε τις οργανώσεις. Πρέπει να καλέσουμε τους δημιουργικούς πολίτες σε αυτές. Να εμπνεύσουμε στην αξία της πολιτικής, στον ρόλο του ενεργού πολίτη. Γιατί απαξιώνονται όλα αυτά σε μια κοινωνία περιορισμένων προσδοκιών και απογοήτευσης. Και θα πρέπει να ξαναμιλήσουμε με τους φορείς εκπροσώπησης της κοινωνίας σε όλη την Ελλάδα και να σχεδιάσουμε και εδώ μαζί, αλλά και στην Κεντρική Επιτροπή του Σαββάτου – με ποια εργαλεία; Επιστρέφοντας, αν θέλετε, στις αξίες και στις ιδέες της Αριστεράς, αλλά και με τα νέα καθημερινά επίδικα. Με ποια εργαλεία και με ποιες διαδρομές θα συνομιλήσουμε τους φορείς των τοπικών κοινωνιών. Είναι ξεκάθαρο. Θα μιλήσουμε και για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και για το διαθέσιμο εισόδημα και για την ευημερία, που είναι ένα βασικό ζήτημα. Αλλά θα μιλήσουμε ταυτόχρονα και για την επιχειρηματικότητα και για την ύπαιθρο και τους αγρότες και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για την περιφερειακή ανάπτυξη και την αγροτική πολιτική, αλλά και για τα μεγάλα ζητήματα, τις γεωπολιτικές συγκρούσεις, το κράτος δικαίου, τα ζητήματα της κλιματικής κρίσης και του περιβάλλοντος. Αυτά είναι τα πεδία που θα πρέπει να δώσουμε απαντήσεις και πρέπει όλοι μας να κάνουμε και μια ειδική συζήτηση για τη νέα γενιά της χώρας μας. Μία νέα γενιά, η οποία περιορίζεται δυστυχώς όλο και περισσότερο σε ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, σε μερική απασχόληση και μειωμένη αμοιβή – δυστυχώς ακόμα πολλοί νέοι και νέες φεύγουν από τη χώρα μας και ακόμα και επιστήμονες φεύγουν από θέσεις εργασίας για να πάνε στο εξωτερικό για καλύτερους μισθούς.

Εμείς πρέπει να δώσουμε μία απάντηση και αυτή είναι η πραγματική προοδευτική απάντηση. Να μείνουν στην πατρίδα μας και να προκόψουν τα νέα παιδιά. Να κάνουν οικογένειες. Να στηρίξουμε με δημόσιες πολιτικές τη νέα οικογένεια και όλες τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες να κάνουν πράξη τα όνειρά τους. Η προοδευτική πολιτική, η αριστερή απάντηση στα μεγάλα αδιέξοδα, μπορεί να δώσει την απάντηση για μια καλύτερη ζωή που χρειάζονται όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες. Και σε αυτή τη διαδικασία προφανώς θα κάνουμε ό, τι μπορούμε, δίνοντας και μια απάντηση και στους 11.000 νέους συντρόφους μας που ήρθαν στον ΣΥΡΙΖΑ και πρέπει να ενσωματωθούν πολύ γρήγορα στη δουλειά μας. Αυτό πρέπει να ξεκινήσουμε από την Κυριακή. Αυτή τη μεγάλη οικογένεια, παραγωγική, δημιουργική και ανατρεπτική ταυτόχρονα.

Συζητήσαμε πώς θα ενεργοποιήσουμε και χθες την Πολιτική Γραμματεία και θα συζητήσουμε όλη αυτή την περίοδο μέχρι το συνέδριο, αν θέλετε, που θα ολοκληρώσει όλον αυτόν τον κύκλο της εκκίνησης αυτού του νέου μεγαλύτερου ΣΥΡΙΖΑ και θα ήθελαν να είστε στην πρώτη γραμμή. Μαθαίνοντας από τα λάθη μας, όχι κοιτώντας προς τα πίσω, αλλά για να τα διορθώσουμε. Γιατί πρέπει να δώσουμε απαντήσεις και πρέπει να δώσουμε απαντήσεις και στην κοινωνία. Και έτσι νομίζω θα επιστρέψουμε στην πραγματική πολιτική και θα εμπλέξουμε πραγματικά τις κοινωνίες με την προοπτική μιας προοδευτικής κυβέρνησης. Η πρώτη απάντηση θα δοθεί σήμερα και αύριο στο νομοσχέδιο που ονομάζεται Εργασιακό, αλλά υποβαθμίζει την εργασία και θα αναφερθώ σε αυτό. Όμως η μεγάλη μάχη που θα δώσουμε την άλλη βδομάδα και θέλω να είμαστε όλοι και όλες μαζί, είναι η μάχη του Προϋπολογισμού.

Ενός Προϋπολογισμού ο οποίος έχει μέσα μνημονιακές πολιτικές, παρότι δεν είμαστε σε μνημόνιο, έχει μέσα περιοριστικές πολιτικές και πολιτικές λιτότητας και αύξησης των εσόδων και της φοροείσπραξης, παρότι αυτή δεν είναι κοινωνική αναγκαιότητα. Και πρέπει, νομίζω, να δώσουμε μια ξεκάθαρη απάντηση ότι είναι άδικος.

Ο Προϋπολογισμός είναι άδικος όχι μόνο για πολλά κοινωνικά στρώματα, είναι άδικος για την ελληνική κοινωνία, για το μέλλον της χώρας μας, γιατί εμείς θέλουμε ταυτόχρονα την κοινωνική ευημερία και τη συνολική προκοπή της χώρας μας και την ενίσχυσή της. Γιατί ακόμα και τα πλεονάσματα για τα οποία συζητάει που περνάνε το λογικό, αν θέλετε, όριο μιας δημοσιονομικής συνέπειας και αντιστοιχούν σε μνημονιακές πολιτικές χωρίς μνημόνιο. Ακόμα και αυτά τα πλεονάσματα δεν προέρχονται από ένα νέο παραγωγικό μοντέλο. Δεν προέρχονται δηλαδή από την παραγωγή νέου προϊόντος που θα δημιουργούσε νέα εργασία και καλύτερες αμοιβές που εμείς θέλουμε να αυξηθεί. Έτσι, το ακαθάριστο προϊόν της χώρας ή αν θέλετε, από τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των εξαγωγών, της μείωσης της ψαλίδας στο ισοζύγιο συναλλαγών ή από την αύξηση των πραγματικών παραγωγικών επενδύσεων στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα. Όλα αυτά δεν υπάρχουν. Και εδώ κάνουμε βήματα προς τα πίσω και υπάρχει αντίστοιχα αντίστροφα. Αντιθέτως, μια αύξηση των φορολογικών εσόδων με αύξηση των ανισοτήτων εις βάρος των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων. Γιατί η αύξηση των φορολογικών εσόδων, παραδείγματος χάριν στους έμμεσους φόρους, που είναι οι άδικοι φόροι, πλήττει πρώτα απ’ όλα τα ευάλωτα νοικοκυριά. Γιατί εκεί χτυπάει πρώτα απ’ όλα στον πληθωρισμό τροφίμων. Σε αυτά τα άμεσα αναγκαία αγαθά που έχουν την ανάγκη οι οικογένειες για να επιβιώσουν.

Γιατί, παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, από το 2021 και μετά έχουμε πολλά δισεκατομμύρια αύξησης των φορολογικών εσόδων και ο επόμενος Προϋπολογισμός έχει 2,5 δις αύξηση των φορολογικών εσόδων. Παρότι ο κύριος Μητσοτάκης και η κυβέρνηση χθες μιλούσαν στο νομοσχέδιο για φοροελαφρύνσεις. Αύξηση φόρων έχει ο προϋπολογισμός. Και όπως είδαμε την τελευταία χρονιά αυτή η αύξηση φόρων στοχεύει και σε ειδικές κοινωνικές ομάδες που άλλα είχε υποσχεθεί ο κ. Μητσοτάκης.

Όπως τους μικρομεσαίους. Αυτό δεν ήταν το χαράτσι εις βάρος των μικρομεσαίων; Χωρίς πραγματική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής; Άρα και μια παραδοχή της κυβέρνησης ότι απέτυχε πέντε χρόνια στην αντιμετώπιση ενός πραγματικού προβλήματος που θέλει λύσεις. Αντιθέτως, έρχεται να επιβάλει οριζόντια, αν θέλετε, ένα χαράτσι. Γιατί πέντε χρόνια δεν έκανε κάτι. Και με ελιγμούς, όπως βλέπουμε τελευταία, για να αποφύγει το πολιτικό κόστος για αλλαγές σε μια δική της ρύθμιση, που εμείς τα λέγαμε όλα αυτά και επιβεβαιωνόμαστε. Έτσι έχει διαψευστεί η εξαγγελία της Νέας Δημοκρατίας πλήρως, που μιλούσε για ένα οικονομικό περιβάλλον που οι πολίτες θα μπορούν να δημιουργούν και να διεκδικούν τους στόχους τους. Πώς, όταν είμαστε τελευταίοι στην Ευρώπη, στην αμοιβή της εργατοώρας και στην αγοραστική δύναμη της αγοράς; Μάλλον, για να είμαι ακριβής, όταν είμαστε τελευταίοι και σχεδόν τελευταίοι στην αγοραστική δύναμη, όταν έχουμε ένα μέσο μισθό στις τελευταίες θέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και όταν έχουμε μια υψηλή έμμεση φορολογία και σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτή που ανέφερα για το ΦΠΑ ή όταν είμαστε στις πρώτες θέσεις της ακρίβειας στο ρεύμα, παραδείγματος χάριν ή στα διυλιστήρια, ρεκόρ που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια.

Θα τα πούμε και στον Προϋπολογισμό, αλλά νομίζω ότι αξίζει να πούμε από τώρα ότι το μείγμα των εσόδων του προϋπολογισμού, το φορολογικό μείγμα, δεν έχει απλώς ένα σοβαρό πρόβλημα και έλλειψη σχεδιασμού. Γιατί πρέπει να συζητήσουμε για τη φορολογική πολιτική που στοχεύει; Ποιο είναι το σχέδιό της; Είναι απλά να μαζέψουμε λεφτά. Τι θα τα κάνουμε όλα αυτά; Σε ποια προοπτική; Θα πω ένα παράδειγμα στη συνέχεια. Αλλά δυστυχώς το μείγμα αυτό έχει και ένα άλλο πρόβλημα. Έχει πολύ μεγαλύτερο συντελεστή έμμεσων φόρων απ ό, τι άμεσων. 55%. Αυτό είναι ένα πρόβλημα στην πολιτική της χώρας μας και εδώ το βλέπουμε ότι έχουμε και αύξηση εσόδων και πάνω από τον προϋπολογισμό της χώρας, κάτι που θα μπορούσε να δώσει την πρόταση για μείωση του ΦΠΑ να είναι ρεαλιστική και άμεσα εφαρμόσιμη, γιατί εγώ θέλω να το ξεκαθαρίσω. Όλες μας οι προτάσεις ήταν και θα είναι με τεκμηρίωση, με προϋπολογισμό να είναι εφαρμόσιμες, να μπορούν να εφαρμοστούν και τώρα, όχι μόνο σε μια προοδευτική κυβέρνηση. Και αυτό θα διεκδικούμε, θα διεκδικούμε αλλαγές προς όφελος της κοινωνίας. Και σήμερα δεν θα περιμένουμε μόνο την προοδευτική κυβέρνηση. Και είναι προφανές ότι ο κύριος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να βρουν δικαιολογίες για να κρύψουν τη δική τους ευθύνη. Το έχουμε πει πολλές φορές, πρέπει να το ξαναπώ.

Ο κύριος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του είναι υπεύθυνοι για την ακρίβεια και την αισχροκέρδεια και είναι επιλογές της κυβέρνησης που μας έχουν οδηγήσει σε αυτά τα σοβαρά προβλήματα. Ποιο είναι το αποτέλεσμα όμως της ακρίβειας; Το αποτέλεσμα της ακρίβειας είναι ότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι. Αυτή είναι η επιλογή της κυβέρνησης. Είναι η επιλογή της φτωχοποίησης.

Μιας άδικης αναδιανομής, η οποία δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα και στο μέλλον της χώρας και στην κοινωνική λειτουργία και συνοχή, αλλά και στο παραγωγικό μέλλον της χώρας. Και έτσι φεύγουν από τα νοικοκυριά. Φεύγουν από τις επιχειρήσεις. Φεύγουν από την κοινωνία. Δισεκατομμύρια τα οποία έχουν ανακοινωθεί ότι είναι πάρα πολλά. Και ο πιο μετριοπαθής υπολογισμός λέει ότι την τελευταία τετραετία ήταν 20 δισεκατομμύρια.

Αυτά τώρα λείπουν από καλές θέσεις εργασίας, από καλές αμοιβές, λείπουν από νέες επενδύσεις. Λείπουν από τη λειτουργία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Θα μπορούσε λοιπόν να δημιουργηθεί μια νέα υπεραξία στην ελληνική κοινωνία, αν δεν υπήρχε αυτή η άδικη, μεροληπτική προς όφελος των λίγων, πολιτική της κυβέρνησης; Γιατί, ας το ξεκαθαρίσουμε και αυτό: η ακρίβεια στο ρεύμα, η ακρίβεια στα καύσιμα, στα βασικά αγαθά πλήττει και όλα τα νοικοκυριά και σχεδόν το σύνολο της επιχειρηματικότητας.

Ωφελούνται πάρα πολύ λίγοι, μετρημένοι στα δάκτυλα. Αυτό είναι, αν θέλετε, το βασικό χαρακτηριστικό της κυβέρνησης. Εμείς δεν έχουμε πει ποτέ να μην υπάρχουν κέρδη. Όχι. Αλλά έχουμε μιλήσει για μια κοινωνία η οποία μπορεί τα κέρδη και τον πλούτο να τον μοιράζεται προς τη βάση και προς το κοινωνικό κράτος, αλλά και προς την ευημερία των νοικοκυριών.

Αυτό με το οποίο διαφωνούμε είναι να υπάρχουν ολιγοπώλια που με την πλάτη της κυβέρνησης κερδοσκοπούν εις βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας. Αυτό δεν κάνει καλό ούτε στην ελληνική οικονομία και φαίνεται αυτό. Και γι’ αυτό μιλάμε για παρεμβάσεις σε δύο τομείς για τους οποίους επικαιροποιήθηκε αυτή η συζήτηση πρόσφατα και θέλω να αναφερθώ. Μιλάμε για έκτακτη φορολόγηση, αλλά μιλάμε και για πρόληψη και έλεγχο στη λειτουργία της αγοράς και με λειτουργία δημόσιων βραχιόνων. Είναι το σωστό για να ασκείται αυτή η πολιτική; Πως μπορεί να γίνει αυτό στην περίπτωσή μας; Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρώτα απ’ όλα την πρόταση για τη φορολόγηση των υπερκερδών. Πρώτος απ όλους. Πρώτα απ’ όλα στο ρεύμα, μετά στα διυλιστήρια, μετά στις τράπεζες. Και θέλω να είμαι απολύτως συγκεκριμένος. Δεν καταθέσαμε μόνο πρόταση για έκτακτη φορολόγηση των υπερκερδών, αφού τα ανακαλύψαμε και αναγκάστηκε η κυβέρνηση να συμφωνήσει ότι υπάρχουν. Καταθέσαμε και προτάσεις για την πρόληψη της αισχροκέρδειας, έτσι ώστε να υπάρχουν χαμηλές τιμές. Γιατί αν φύγουν αυτά τα ποσά από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και πάνε στα ταμεία των ολιγοπωλίων με καθυστέρηση, έστω ένα μικρό τμήμα, ακόμα και αν φορολογηθούν ορθά, θα βγει για να επιστρέψει. Εμείς λέμε να μη δημιουργούνται τα υπερκέρδη. Και θέλω να σας πω λοιπόν ότι αυτή την πρόταση την υποβάλαμε συνολικά και κοστολογημένη στην 1η Μαΐου, αν δεν κάνω λάθος. Πρέπει να ήταν Μεγάλη Εβδομάδα. Και λέω ότι ήταν κοστολογημένη γιατί δεν ήταν κοστολογημένη μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν και από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Έγινε αυτή η διαδικασία λόγω της κατάθεσης και γιατί το κάναμε εμείς με αυτή τη διαδικασία; Το κάναμε όχι μόνο για να αποδείξουμε ότι υπάρχουν προτάσεις, αλλά γιατί έτσι τροφοδοτήσαμε και έναν δημόσιο διάλογο που έπρεπε να αναπτυχθεί.

Κατατέθηκε και προς την κυβέρνηση και προς τα άλλα κόμματα και περιμένουμε ακόμα να μας πουν προτάσεις, γιατί η κυβέρνηση επέλεξε να μην μπει στην κοινοβουλευτική διαδικασία. Αυτή η συζήτηση δεν μπορεί να το ξεχάσουμε. Επειδή σήμερα ξανά συζητιέται ένα θέμα φορολόγησης υπερκερδών, θέλω να υπενθυμίσω – δεν λέμε ότι ήταν η τέλεια πρόταση. Ήταν όμως μια βάση για συζήτηση σε μια πολιτική επιλογή που δεν θέλει να κάνει η κυβέρνηση και περιμένουμε προτάσεις. Περιμένουμε συζήτηση πάνω σε αυτό. Σχετικά με τη νέα πρόταση για τη φορολόγηση των υπερκερδών των τραπεζών που ήρθε στη δημόσια σφαίρα, είπα από προχθές το βράδυ, που δεν είχε ακόμα ανακοινωθεί η πρόταση, ότι καλώς να έρθει μία νέα πρόταση, μία ακόμα πρόταση, γιατί είναι μια παραδοχή ότι εμείς είχαμε δίκιο που ανοίξαμε το θέμα.

Δεν διεκδικούμε το αλάθητο, το έχω πει, αλλά πρέπει ιστορικά και πολιτικά κάποια θέματα να καταγράφονται. Εμείς λοιπόν καταθέσαμε αυτή την πρόταση. Θα τοποθετηθούμε και σε αυτή την πρόταση. Αλλά μήπως το ανέφερα ήδη; Θα έπρεπε όλες οι πολιτικές δυνάμεις να έχουν τοποθετηθεί και στη δική μας πρόταση για να κάνουμε μια τίμια προοδευτική συζήτηση. Εμείς δεν έχουμε την ίδια προσέγγιση με το ΠΑΣΟΚ και τον κύριο Ανδρουλάκη στο θέμα της φορολόγησης των υπερκερδών των τραπεζών. Έχουμε μια άλλη προσέγγιση -και είναι κατατεθειμένη- που υπολογίζει ποια είναι τα υπερκέρδη.

Ποια είναι τα άδικα δηλαδή υπερκέρδη, ενώ δεχόμαστε ότι μπορεί να υπάρχει ένα περιθώριο λογικής κερδοφορίας, όπως η Κομισιόν έχει πει για άλλους κλάδους της οικονομίας. Και στα άδικα υπερκέρδη βάζουμε ένα πολύ μεγάλο συντελεστή φορολογίας, 90%. Θέλετε να πούμε και 80; Να την κάνουμε την κουβέντα όμως αυτή και αυτό ουσιαστικά απευθύνω σήμερα και στα άλλα κόμματα. Αυτή τη συζήτηση που δεν την κάναμε τότε που έπρεπε.

Όμως η διαφορά των δύο προτάσεων έχει ξεκάθαρα να κάνει και με το αποτύπωμα, δηλαδή με το αποτέλεσμα, το οικονομικό αποτέλεσμα. Για να δούμε τελικά ποιος φορολογείται, πόσο φορολογείται και τι επιστρέφει, αλλά και για ποιον και για ποια επιστρέφει. Και σε αυτό θέλω να επανέλθω. Δεν μένω στα νούμερα γιατί όπως είπα μπορούμε να δεχτούμε να μην είναι το 90% και να είναι το 80%. Να το συζητήσουμε, αλλά με νούμερα. Γιατί με αυτές τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί η διαφορά είναι τεράστια. Και μπορεί να δεχτώ να κάνουμε μια συζήτηση και θα την κάνουμε για το πραγματικό οικονομικό αποτύπωμα και όχι μόνο εδώ. Θα την κάνουμε και σε μια διακομματική συνάντηση. Αλλά εντάξει, είναι διαφορετικό να μιλάς για 200 εκατομμύρια ή για 1,5 δισεκατομμύριο – να πω ως παράδειγμα και νομίζω ότι αυτό είναι το παράδειγμα που πρέπει να καταθέσουμε. Αλλά είμαστε ανοιχτοί σε αυτή τη συζήτηση γιατί βεβαιώνεται η δική μας πρόταση για την αναγκαιότητα της έκτακτης φορολόγησης, των υπερκερδών ή καλύτερα για το να μην υπάρχουν υπερκέρδη για να τροφοδοτείται η ελληνική οικονομία με πραγματικές επενδύσεις και καλύτερους μισθούς.

Γιατί εδώ διαφοροποιούμαστε και ως προς το τι να τα κάνουμε αυτά τα έσοδα. Και σε αυτό έχουμε πάρει θέση και μας βοήθησε ο διάλογος που κάναμε για την εκλογή Προέδρου σε αυτή την κατεύθυνση. Δηλαδή εμείς δεν λέμε μόνο να τα πάρουμε τα χρήματα αυτά η πολιτεία και να τα βάλει στον προϋπολογισμό. Όχι, λέμε. Αυτή η φορολόγηση, είτε μιλάμε για τα υπερκέρδη των τραπεζών είτε για τα υπερκέρδη στο ρεύμα. Παραδείγματος χάριν, πρέπει να γίνει ένα νέο ταμείο μέσα στη δημόσια αναπτυξιακή τράπεζα που να χρηματοδοτήσει τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και τη στεγαστική πολιτική. Αυτές είναι προοδευτικές πολιτικές.

Και έτσι, με δύο τομείς που είναι κρίσιμοι. Μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και καινοτομία και με περιφερειακή διάσταση αλλά και στεγαστική πολιτική, όπου υπάρχει μια φοβερή έκρηξη τιμών και ένα μεγάλο αδιέξοδο και στις νέες οικογένειες αλλά και στα ευάλωτα νοικοκυριά. Αντιμετωπίζει και επιλύει ταυτόχρονα προβλήματα όπως νέα εργασία, πλουραλισμός της οικονομίας, ανταγωνιστικότητα, επίλυση του στεγαστικού προβλήματος, πολλά κοινωνικά αλλά θέματα και έχει μόνο θετικά αποτελέσματα. Γιατί όλα αυτά γίνονται ξανά; Μια νέα οικονομία, άρα νέο προϊόν με διεύρυνση της παραγωγικής βάσης. Θα λυθούν τα προβλήματα.

Οφείλω όμως να αναφερθώ και στο νέο νομοσχέδιο, στο νομοσχέδιο που άρχισε πριν από λίγη ώρα η συζήτησή του. Ένα νομοσχέδιο που αφορά την εργασία και στην εργασία. Συντρόφισσες και σύντροφοι, η κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη από το 2019 προωθεί ένα μοντέλο φθηνής και ελαστικής εργασίας χωρίς δικαιώματα. Και αυτό γίνεται σε όλα τα επίπεδα. Απελευθέρωση των απολύσεων, κατάργηση του χρόνου εργασίας, των συλλογικών διαπραγματεύσεων, των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Ποινικοποίηση του δικαιώματος της απεργίας.

Και τα βλέπετε όλα αυτά στη δημοσιότητα πλέον. Αποδεικνύονται οι επιλογές της κυβέρνησης. Μας οδηγούν σε αυτό που εντόπισα προηγουμένως, δηλαδή οι νέες θέσεις εργασίας να έχουν χαμηλή αμοιβή και να μην έχουν πλήρη απασχόληση, όλο και περισσότερες πλέον είναι οι νέες θέσεις εργασίας οι οποίες έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά, δηλαδή επισφάλεια και μειωμένες αποδοχές – και μια συνεχή μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων.

Άρα, έχουμε πλέον ένα νέο φαινόμενο, το οποίο αποκτά μαζικά χαρακτηριστικά και αλλάζει τη λειτουργία της κοινωνίας μας, που είναι το φαινόμενο και η πραγματικότητα. Είναι υο φαινόμενο των εργαζόμενων φτωχών ή των φτωχών εργαζομένων. Δυστυχώς οικογένειες με δύο εργαζόμενους πλέον στη χώρα μας δύσκολα μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Όχι μόνο αν είναι στον κατώτατο, αλλά αν είναι και σε μία μέχρι το μέσο αμοιβή. Και το ξέρουν αυτό τα νοικοκυριά της χώρας μας. Αυτή είναι μία νέα κοινωνική πραγματικότητα που πρέπει να δώσει απαντήσεις. Η προοδευτική πολιτική και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Η δική μας η πρόταση είναι απολύτως διαφορετική και έχουμε μία πλήρη αντίθεση με αυτές τις πολιτικές στην εργασία και γι’ αυτό επιλέξαμε οι πρώτες μας συναντήσεις χθες να είναι με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, δείχνοντας και την ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο το οποίο άρχισε να συζητείται σήμερα. Πρώτα απ όλα γιατί πιστεύουμε ότι η εργασία είναι παραγωγική δύναμη. Η εργασία είναι ο πλούτος της χώρας μας που μπορεί να κάνει την Ελλάδα καλύτερη.

Γι’ αυτό θέλουμε να κρατήσουμε τους νέους και τις νέες επιστήμονες και επιστημόνισσες στην Ελλάδα. Γι’ αυτό το ζητάμε αυτό. Η δική μας η πρόταση θέλει ταυτόχρονα και ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο που να μην είναι, αν θέλετε, η εργασία μόνο ανάγνωση του πόσο φτηνή μπορεί να είναι. Να μην είναι καθόλου, αλλά αντίθετα η εργασία και η γνώση να είναι κινητήριος μοχλός μιας βιώσιμης ανάπτυξης και της ευημερίας.

Μοιραζόμαστε λοιπόν τις ίδιες αγωνίες και οφείλω να σας το πω με τους εκπροσώπους και της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και είναι σε πλήρη αντίθεση με αυτό που λέει η κυβέρνηση. Το ίδιο θα διαπιστώσετε και στο νομοσχέδιο το οποίο θα συζητηθεί από σήμερα και μέχρι αύριο.

Γιατί σήμερα η κυβέρνηση, αν θέλετε, φεύγοντας και από το γράμμα αλλά και από την ουσία μιας ευρωπαϊκής οδηγίας, έρχεται, αντί να ενισχύσει τις συλλογικές συμβάσεις, να παραγκωνίσει και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλά και την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αυτό είναι ένα σοβαρότατο πρόβλημα που δεν επηρεάζει μόνο τους εργαζόμενους, επηρεάζει και την οικονομία και τη λειτουργία της κοινωνίας.

Προχωρά λοιπόν στη θέσπιση του κατώτατου με έναν αλγόριθμο και προσέξτε με έναν αλγόριθμο, ο οποίος είναι μία θέσπιση πρώτα απ όλα, η οποία αποτρέπει και αναστέλλει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις που είναι δικαίωμα κατοχυρωμένο των εργαζομένων. Και, μάλιστα, η ευρωπαϊκή οδηγία θέλει να επεκτείνονται στο 80% των εργαζομένων στην Ευρώπη. Η κυβέρνηση έρχεται να πάει πίσω από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και ταυτόχρονα με έναν αλγόριθμο, ο οποίος από τη μία μεριά συντάσσεται από την κυβέρνηση ακόμα και με παραμέτρους που υπολείπονται αυτών που ζητάει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Ένωση και δεύτερον, με παραμέτρους για τις οποίες δεν υπάρχουν σήμερα μετρήσιμα δεδομένα στην Ελλάδα, άρα είναι μία δουλειά στο πόδι που παραπέμπει μάλιστα τη συζήτηση στο μέλλον.

Και σε όλα αυτά θα έχετε παρατηρήσει ότι η κυβέρνηση και ο κος Μητσοτάκης μιλάνε για αύξηση του μέσου του κατώτατου το 2027. Όπως είπα και χθες στους εργαζόμενους που βρεθήκαμε και τους εκπροσώπους τους είναι μια επιλογή «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι». Όμως ο κόσμος θέλει απαντήσεις σήμερα και αυτές τις απαντήσεις να τις δώσουμε εμείς.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, ποιες είναι οι απαντήσεις; Το ευρωπαϊκό κεκτημένο στις συλλογικές συμβάσεις, το 80% δηλαδή που βάζει η Ευρώπη, εμείς το θέλουμε και σε επίπεδο αμοιβών των εργαζομένων. Γιατί να μην είναι η Ελλάδα μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει αμοιβές Ευρώπης και μάλιστα των καλύτερων χωρών της Ευρώπης. Γιατί να είναι στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης; Αυτή πρέπει να είναι η προοπτική και η δική μας πολιτική πρόταση. Γιατί εμείς θέλουμε να πρωταγωνιστήσουμε στην Ευρώπη. Επειδή θέλουμε και μια Ευρώπη καλύτερη. Και είναι πολιτική μας επιλογή να διεκδικήσουμε και αλλαγή στην Ευρώπη. Μια Ευρώπη η οποία θα είναι πιο δυνατή στη δημοκρατία. Μια Ευρώπη η οποία θα είναι πιο δυνατή στην οικονομία. Μια Ευρώπη η οποία θα έχει καλύτερα αποτελέσματα στην πολιτική περιβάλλοντος απέναντι στην κλιματική κρίση, αλλά και στην εξωτερική πολιτική και στη διπλωματία. Αυτή την Ευρώπη θέλουμε εμείς και πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές στην Ευρώπη σε αυτό το επίπεδο.

Πρώτα απ όλα, μια Ευρώπη η οποία θα είναι παρούσα στα μεγάλα ζητήματα. Της κατάπαυσης του πυρός και της προστασίας της ζωής και στη Γάζα και στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία. Μια τέτοια Ευρώπη εμείς θέλουμε. Γιατί δυστυχώς έχουμε ραγδαίες και αρνητικές εξελίξεις στη γειτονιά μας και αρνητικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Νομίζω πρέπει να το σημειώσω αυτό, γιατί στη γενοκτονία που διαπράττουν, σύμφωνα πλέον και επίσημα με τον ΟΗΕ, οι ισραηλινές δυνάμεις σε βάρος των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, στην εύθραυστη εκεχειρία του Λιβάνου, προστίθεται η προέλαση των ισλαμιστών στη Συρία. Και εδώ είναι μια εξέλιξη που αναζωπυρώνει έναν εμφύλιο που μολονότι δεν είχε τελειώσει, είχε παγώσει τουλάχιστον, αλλά μπαίνει σε μια νέα φάση που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει την κατάληξη. Ειδικά με τις εύθραυστες ισορροπίες που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή.

Και εδώ έχουμε θύματα. Πάλι αμάχους έχουμε θύματα. Εθνοτικές και θρησκευτικές κοινότητες της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των χριστιανικών πληθυσμών, που βρίσκονται εγκλωβισμένοι όλοι και όλες μέσα σε συγκρούσεις ισλαμιστικών ομάδων που υποστηρίζονται και από διάφορες χώρες και έχουμε ομάδες εκεί και τζιχαντιστές και από συριακές και ρωσικές δυνάμεις, αλλά και με τουρκική υποστήριξη. Και όλα αυτά πρέπει να τα δούμε ξανά στο πλαίσιο όχι μόνο των ανησυχητικών γεωπολιτικών εξελίξεων, αλλά της δικής μας εξωτερικής πολιτικής.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραμένει παγιδευμένη και παραδομένη στο δόγμα του δεδομένου συμμάχου ως προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης, αποφεύγοντας δυστυχώς την ανάληψη ειρηνευτικών πρωτοβουλιών. Έχει διαγράψει την ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, όπως και την πολυμερή διπλωματία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, του Αλέξη Τσίπρα, με τα τριμερή σχήματα, παραδείγματος χάριν, που θα μπορούσαν το σχήμα Ελλάδα – Κύπρος – Παλαιστίνη να συμβάλει πραγματικά και να εκτονώσει σήμερα τον διάλογο, τη συσσωρευμένη κρίση και να δώσει προοπτική στον διάλογο.

Σε καμία περίπτωση δεν αρκούν οι διαβεβαιώσεις του κ. Γεραπετρίτη, ο οποίος δήλωσε ότι η ελληνική πρεσβεία στη Δαμασκό βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με την ελληνική ομογένεια για να παράσχει οποιαδήποτε συνδρομή απαιτηθεί. Θεωρούμε, να το πω εκ μέρους όλων μας, ότι ιδιαίτερα σήμερα, με την ανάληψη από την Ελλάδα της θέσης του μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η κυβέρνηση οφείλει να εγκαταλείψει αυτή την παθητική στάση. Και το Υπουργείο Εξωτερικών πρέπει να θέσει ένα τέλος στο δόγμα του δεδομένου συμμάχου. Δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε να ευθυγραμμιστούμε με τις όποιες διαθέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά να υποστηρίξουμε εμείς ενεργά αυτό που είναι ξεκάθαρα πολιτική και του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που είναι οι ειρηνευτικές πρωτοβουλίες και η άμεση κατάπαυση του πυρός. Δεν πιστεύω ότι αμφισβητεί κανείς αν ζητήσουμε ένα δημόσιο διάλογο και στην κυβέρνηση αυτή την επιλογή, αλλά θέλουμε να ασκείται. Αυτή είναι η διαφορά και θέλουμε να υπάρχει πρωτοβουλία και από τη μεριά της κυβέρνησης και για την κατάπαυση του πυρός, αλλά και για την προστασία όλων των πληθυσμών, ιδιαίτερα των αμάχων στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και για την επιστροφή των ομήρων, αλλά και την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών που είναι και στο Λίβανο και στη Συρία και αλλού. Στο πλαίσιο των αποφάσεων των διεθνών οργανισμών, πιστεύω ότι αυτή πρέπει να είναι η δική μας πολιτική επιλογή και ζητάμε από την κυβέρνηση να αναγνωρίσει το Παλαιστινιακό κράτος, υλοποιώντας την απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής του Δεκεμβρίου του 2015.

Είναι πλέον καιρός να κάνουμε μια τέτοια επιλογή και να συμβάλει η χώρα μας ενεργά σε όλες τις πρωτοβουλίες για πραγματικές ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ. Και γνωρίζετε ότι για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτό είναι ξεκάθαρο. Τα σύνορα του 1967. Δυο κράτη τα οποία συμβιώνουν ειρηνικά με τα ανατολικά Ιεροσόλυμα, πρωτεύουσα του Παλαιστινιακού κράτους. Πρέπει να επαναφέρουμε συνέχεια αυτή την πολιτική μας επιλογή. Και θα πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες ώστε ο κύριος Μητσοτάκης, ο κύριος Γεραπετρίτης, να πείσουν και να πιέσουν τους εταίρους μας ότι τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να αναλάβει συνολικά η Ευρώπη. Η Ευρώπη, το κοινό μας σπίτι, πρέπει να έχει κυρίαρχη και κεντρικές πρωτοβουλίες στα θέματα της ειρήνης και στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία και πρέπει να ασκήσει όλη τη διπλωματική της πολιτική και όλη τη διπλωματική της δύναμη η Ευρώπη για να αξιοποιήσει, αν θέλετε τις ευκαιρίες που υπάρχουν, να αυξηθεί η πίεση και να υπάρξουν αποφάσεις για μια διπλωματική λύση ειρήνης. Θέλω να σας πω ότι την επόμενη εβδομάδα θα επισκεφθούμε την Κύπρο και μετά από την επίσκεψη αυτή θα έχω και μια συνάντηση με τον κύριο Γεραπετρίτη στα πλαίσια της ενημέρωσης για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Και στις δύο αυτές επισκέψεις αλλά και μετά από αυτές, θα έχουμε τη δυνατότητα να ανοίξουμε περισσότερο τον διάλογο ή να παρουσιάσουμε περισσότερο και πιο αναλυτικά τις θέσεις μας για τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Αλλά θα πάρουμε πρώτα απ όλα τέτοιες πρωτοβουλίες και αντίστοιχες πρωτοβουλίες στο Ευρωκοινοβούλιο. Γιατί οφείλουν και οι εβδομάδες να συμβάλουν σε μια τέτοια πίεση προς την ευρωπαϊκή ηγεσία και με πρωτοβουλίες των ευρωβουλευτών μας που συμμετέχουν στη σημερινή συνεδρίαση και έχουν ήδη ενημερωθεί. Είναι μια συζήτηση που έγινε και πριν από την εκλογή του νέου Προέδρου. Θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία των προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων για να αυξηθεί η πίεση και από το Ευρωκοινοβούλιο, έτσι ώστε να υπάρχει η απαραίτητη αλλά και πολυπόθητη θα έλεγα εγώ κατάπαυση πυρός και στη Γάζα και στην Ουκρανία. Και θα έχω τη δυνατότητα πολύ σύντομα, τις επόμενες μέρες, να συναντηθώ με την Ευρωομάδα και να συζητήσουμε συνολικά τα ζητήματα αυτά, γιατί έχουμε μια πολύ καλή και πολύ δυνατή Eυρωομάδα μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο. Και νομίζω ότι θα πρέπει να ενισχύσουμε και τη δική μας συνεργασία. Είναι σήμερα παρόντες και παρούσες εδώ οι ευρωβουλευτές μας, αλλά θα πρέπει να υπάρχει και μια μεγάλη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα και αυτό σημαίνει ότι τα χαρτοφυλάκια των ευρωβουλευτών μας, τα τμήματα της Κεντρικής Επιτροπής, οι τομείς της Κοινοβουλευτικής Ομάδας πρέπει να ενοποιηθούν, να δουλεύουν σε όλα τα επίπεδα. Να παρακολουθεί προφανώς η Ευρωομάδα τις συνεδριάσεις μας και να παρακολουθεί και ο επικεφαλής της τις συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματος μας, για να υπάρχει μια πλήρης συνεργασία και αξιοποίηση όλων των δυνάμεων. Και θα υπάρξει άμεσα, αμέσως μετά την Κύπρο και μια δική μου επίσκεψη εκεί, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, για να συζητήσουμε όλα αυτά τα ζητήματα.

Μιας και όμως αναφέρθηκα, θα πω ένα πράγμα μόνο για την Ευρωομάδα μας. Θέλω να πω ότι απέδειξε στην πρόσφατη ψηφοφορία για τη σύνθεση της Κομισιόν ότι παραμένει μια σοβαρή και συνεπής αριστερή προοδευτική δύναμη. Γιατί μαζί με ένα μεγάλο τμήμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών καταψήφισε τη συμπερίληψη μέλους της ακροδεξιάς στη θέση αντιπροέδρου της Κομισιόν και συνολικά τη σύνθεση της νέας Κομισιόν, της κυρίας φον ντερ Λάιεν. Δυστυχώς, σε αυτές οι δυνάμεις των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών δεν συμπεριλήφθηκε το ΠΑΣΟΚ, καθώς οι ευρωβουλευτές του ψήφισαν τη νέα σύνθεση της Κομισιόν, ενώ θα μπορούσαν και θα έπρεπε να σηματοδοτήσουν μία νέα συνομιλία των προοδευτικών δυνάμεων και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εμείς καταθέτουμε την κριτική μας και προχωράμε προς μία προοδευτική εναλλακτική προοπτική στη χώρα μας. Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ με λίγα λόγια σε ένα θέμα που έχει αναδειχθεί το τελευταίο διάστημα και είναι ένα μείζον πολιτικό ζήτημα η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Έχω ξεκαθαρίσει και έχουμε ξεκαθαρίσει ότι αυτή η συζήτηση δεν πρέπει να γίνει με επικοινωνιακούς όρους και γι αυτό είμαστε πάρα πολύ προσεκτικοί και συνετοί και πρέπει η συζήτηση να καταλήξει σε μία πρόταση η οποία θα πληροί συγκεκριμένα κριτήρια. Προφανώς έχουν τεθεί στο δημόσιο διάλογο κριτήρια και από τη μεριά μας και τα έχουμε θέσει. Θέλω να πω όμως ξεκάθαρα ότι δεν συμφωνούμε σε μία στενά μονοκομματική επιλογή και δεν πρέπει να χρησιμοποιεί η Νέα Δημοκρατία το 151, δηλαδή τις απαιτούμενες ψήφους μετά τη συνταγματική αναθεώρηση για να συζητήσει μία στενή κομματική επιλογή.

Ιδίως αν το κάνει αυτό κοιτώντας προς τα εσωκομματικά της θέματα. Και πρέπει να δώσει και απαντήσεις για τη σκοπιμότητα που έχει ανοίξει αυτή η συζήτηση από τη μεριά της Νέας Δημοκρατίας, αυτή την περίοδο. Γιατί και αυτό μας προβληματίζει.

Επειδή εμείς λέμε ξεκάθαρα ότι, με σοβαρότητα, με σύνεση και με συνέπεια και με πίστη πραγματικά σε αυτά που προβλέπει το Σύνταγμα, θα συζητήσουμε για αυτόν τον κορυφαίο θεσμό. Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία θα λάβει τις αποφάσεις του θεσμικά και συλλογικά. Και επειδή χθες έγινε η πρώτη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας, αυτή τη συζήτηση θα τη συνεχίσουμε στα όργανα του κόμματος μας και εδώ. Οι διαδικασίες για την εκλογή Προέδρου ολοκληρώθηκαν και δεν θέλουμε να κάνουμε καμία -και εγώ προσωπικά δεν θέλω να κάνω καμία- παρέμβαση και πρωτοβουλία μόνο και μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων. Αυτό μπορεί να μη βγει προς όφελος, αν θέλετε της διαδικασίας που θέλουμε να ακολουθήσουμε ως χώρα.

Προφανώς και το πρόσωπο και η επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας πρέπει να έχει τα βασικά στοιχεία που ζητάει το Σύνταγμά μας. Δηλαδή πρέπει να έχει την αντανάκλαση, αν θέλετε, την έκφραση των συνταγματικών προβλέψεων των αρχών της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και το λέω αυτό γιατί σήμερα στη χώρα μας έχουν ανοίξει πολλές συζητήσεις και υπάρχουν αποδείξεις, το έχει πει και το κόμμα μας, για σοβαρά ζητήματα και στη λειτουργία της Δημοκρατίας και στο Κράτος Δικαίου. Και αυτά έχουν γίνει αντικείμενο συζήτησης και έξω από την Ελλάδα. Και εμείς θέλουμε η Ελλάδα να γίνεται διάσημη για τις επιτυχίες της, αλλά και για το κράτος δικαίου και για τη δημοκρατία και θέλουμε και αυτό να αλλάξει στη χώρα μας.

Και προφανώς το πρόσωπο θα πρέπει να έχει και το απαιτούμενο κύρος και την αξιοπιστία για να υπηρετεί αυτόν τον ανώτατο θεσμό. Με αυτούς τους κανόνες θα κάνουμε τη συζήτηση.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, θέλω εδώ να κλείσω αυτή την παρέμβαση. Η παρέμβαση θα έπρεπε να είχε τα χαρακτηριστικά εισήγησης της εκκίνησης μιας νέας περιόδου, μιας δυναμικής νέας περιόδου, η οποία θα έχει όχι απλά αισιοδοξία αλλά και πολύ καλά αποτελέσματα. Νομίζω ότι η απαραίτητη συμφωνία και η απαίτηση της κοινωνίας και όχι μόνο της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι θα μας χαρακτηρίζει ο ενιαίος και συνεκτικός λόγος, η τεκμηρίωση, η γείωση και η αντανάκλαση των αναγκών και της αγωνίας της κοινωνίας. Το προγραμματικό πλαίσιο αλλά και η δυνατότητα να ανταποκριθούμε στις νέες προκλήσεις, στα μεγάλα νέα επίδικα τα οποία ανοίγουν. Αφήνουμε πίσω όλα όσα μας τραυμάτισαν. Δεν μας χωρίζει τίποτα. Αντιθέτως, μας ενώνει η κοινή επιλογή των μελών του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη μέρα. Προχωράμε λοιπόν μπροστά, γιατί η πραγματική μας έγνοια είναι μόνο οι ανάγκες της κοινωνίας και τα αιτήματα της κοινωνίας. Και ξεκινάμε ένα ταξίδι αναγέννησης του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Για ένα ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία πιο δυνατό και πιο μεγάλο, με αποφασιστικότητα και με βάση τις δεσμεύσεις μας, τις αξίες μας και την παρακαταθήκη μας. Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε. Είμαι σίγουρος ότι η σημερινή μας συνεδρίαση θα εγγυηθεί αυτό που έχει αποδείξει η Κοινοβουλευτική Ομάδα ότι μπορεί να κάνει. Και σας καλώ σε αυτό τον ωραίο, όμορφο και ελπιδοφόρο αγώνα.

Σας ευχαριστώ πολύ.